Líf útlendinga Charlotte Böving skrifar 22. apríl 2013 07:00 Ég var einmitt að ljúka við æfingaferli sem leikstjóri hjá Þjóðleikhúsinu og núna, eftir velheppnaða frumsýningu, er ég byrjuð á íslenskunámskeiði hjá Mími símenntun. Mér finnst íslenskunám mitt hafa staðnað. Þess vegna skráði ég mig á þetta námskeið á fimmta stigi í íslensku fyrir útlendinga. Á námskeiðinu er fólk alls staðar að úr heiminum: Eþíópíu, Kákasus, Rússlandi, Japan, Taílandi, Póllandi, Bandaríkjunum, Suður-Ameríku, Wales, Suður-Afríku, Þýskalandi, Svíþjóð, Danmörku o.s.frv. Ég hef farið á svona námskeið áður og mér finnst þau alveg mögnuð. Það er að vísu ekki tungumálanámið sjálft sem heillar mig svona, heldur er það fjölbreytileiki fólks, tungumála og menninga sem mætast við þessar aðstæður. Við sitjum hvert við okkar borð og svitnum yfir íslenskri málfræði eða íslenskum framburði. Við beygjum veikar og sterkar sagnir: vinna – vann – unnum – unnið, fljúga – flaug – flugum – flogið. Það var enginn sem sagði að þetta yrði auðvelt, svo við fallbeygjum snöggvast nafnið Egill – Egil – Agli – Egils. Hver er þessi Agli? Ég sit og hlusta á alls konar hreim og finn ákveðna auðmýkt gagnvart öllu þessu „framandi“ fólki. Við eigum líka að læra að skrifa á íslensku og fáum spurningar eins og: Hvernig leið þér fyrst þegar þú komst til Íslands? Hvernig líður þér á Íslandi núna? Hvers vegna fluttir þú til Íslands? Ég kom til Íslands í fyrsta skipti árið 1999 og veturinn var langur og kaldur. Hann byrjaði í október og honum lauk ekki fyrr en langt var liðið á mars. Allir sögðu að þetta væri óvenju kaldur vetur. Ég kinkaði bara kolli og hugsaði mitt. Ég skildi ekki tungumálið og það tók tvö ár áður en ég var farin að geta sett saman nokkurn veginn skiljanlegar setningar. Ég var ekki í vinnu, átti ekki vini, engar rætur. Ég var fyrst og fremst kona mannsins míns og mamma litlu stelpunnar okkar. Í dag er sú litla stelpa fjórtán ára. Í dag skil ég íslensku og ég tala hana nokkurn veginn. Í dag á ég fjölskyldu og vini – ekki bara vini mannsins míns, heldur mína eigin vini. Og ég var að frumsýna leikrit sem ég leikstýrði í Þjóðleikhúsinu. Ég er þakklát, en ég velti því líka fyrir mér hvort maðurinn eða konan frá Eþíópíu eða Wales fái sömu möguleika. Ég vona það. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Charlotte Böving Mest lesið Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Forstjórinn stígur fram Örn Pálsson Skoðun Lífsgæði íbúa Mosfellsbæjar skert Regína Ásvaldsdóttir Skoðun Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Tilvera okkar er undarlegt ferðalag Hópur meðlima No Borders Skoðun Brimrót og veðragnýr í alþjóðamálum Árni Þór Sigurðsson Skoðun Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Mannréttindi fatlaðs fólks - orð og efndir Unnur Helga Óttarsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun
Ég var einmitt að ljúka við æfingaferli sem leikstjóri hjá Þjóðleikhúsinu og núna, eftir velheppnaða frumsýningu, er ég byrjuð á íslenskunámskeiði hjá Mími símenntun. Mér finnst íslenskunám mitt hafa staðnað. Þess vegna skráði ég mig á þetta námskeið á fimmta stigi í íslensku fyrir útlendinga. Á námskeiðinu er fólk alls staðar að úr heiminum: Eþíópíu, Kákasus, Rússlandi, Japan, Taílandi, Póllandi, Bandaríkjunum, Suður-Ameríku, Wales, Suður-Afríku, Þýskalandi, Svíþjóð, Danmörku o.s.frv. Ég hef farið á svona námskeið áður og mér finnst þau alveg mögnuð. Það er að vísu ekki tungumálanámið sjálft sem heillar mig svona, heldur er það fjölbreytileiki fólks, tungumála og menninga sem mætast við þessar aðstæður. Við sitjum hvert við okkar borð og svitnum yfir íslenskri málfræði eða íslenskum framburði. Við beygjum veikar og sterkar sagnir: vinna – vann – unnum – unnið, fljúga – flaug – flugum – flogið. Það var enginn sem sagði að þetta yrði auðvelt, svo við fallbeygjum snöggvast nafnið Egill – Egil – Agli – Egils. Hver er þessi Agli? Ég sit og hlusta á alls konar hreim og finn ákveðna auðmýkt gagnvart öllu þessu „framandi“ fólki. Við eigum líka að læra að skrifa á íslensku og fáum spurningar eins og: Hvernig leið þér fyrst þegar þú komst til Íslands? Hvernig líður þér á Íslandi núna? Hvers vegna fluttir þú til Íslands? Ég kom til Íslands í fyrsta skipti árið 1999 og veturinn var langur og kaldur. Hann byrjaði í október og honum lauk ekki fyrr en langt var liðið á mars. Allir sögðu að þetta væri óvenju kaldur vetur. Ég kinkaði bara kolli og hugsaði mitt. Ég skildi ekki tungumálið og það tók tvö ár áður en ég var farin að geta sett saman nokkurn veginn skiljanlegar setningar. Ég var ekki í vinnu, átti ekki vini, engar rætur. Ég var fyrst og fremst kona mannsins míns og mamma litlu stelpunnar okkar. Í dag er sú litla stelpa fjórtán ára. Í dag skil ég íslensku og ég tala hana nokkurn veginn. Í dag á ég fjölskyldu og vini – ekki bara vini mannsins míns, heldur mína eigin vini. Og ég var að frumsýna leikrit sem ég leikstýrði í Þjóðleikhúsinu. Ég er þakklát, en ég velti því líka fyrir mér hvort maðurinn eða konan frá Eþíópíu eða Wales fái sömu möguleika. Ég vona það.
Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun
Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun
Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun
Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun
Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun
Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun