Hausthamingjan yfir mér Friðrika Benónýs skrifar 6. september 2012 06:00 Bezt eru vorin, ekkert elska ég heitar," orti Hannes Pétursson í Söngvum til jarðarinnar og eflaust taka margir sólþyrstir Íslendingar undir með skáldinu. Ég er ekki í þeim hópi. Haustið hefur alltaf verið minn tími og ég stend mig að því að bíða í ofvæni eftir byrjun september á hverju ári. Hauströkkrið sem annað skáld, Snorri Hjartarson, orti svo fallega um fyllir mig vellíðan og bjartsýni, haustlitirnir eru endalaus uppspretta andkafa og hrifningarandvarpa og hvert kvöldið af öðru líður við skoðun á bæklingum leikhúsanna, leit að spennandi námskeiðum á vefsíðum skólanna, kertaljós og kakóbolla undir teppi. Hugurinnfyllist af góðum áformum og alltaf er ég jafnspennt yfir öllu því skemmtilega sem í vændum er og jafnsannfærð um að þessi vetur verði sá allra besti. Að í ár muni ég drífa mig á ítölskunámskeiðið margumtalaða, vera dugleg að sækja jógatíma, muni sjá nánast allar sýningar leikhúsanna, sækja tónleika í gríð og erg og bjóða fólki í hvert matarboðið öðru glæsilegra. Skítt með það þótt reynslan kenni að hin góðu áform haustkvöldanna eiga álíka langa lífdaga fyrir höndum og mjólkurfernan í ísskápnum. Það albesta við haustið er þó biðin eftir jólabókaflóðinu. Spennan eftir að opinberað verði hvaða uppáhaldsskáld sendi frá sér bók þetta árið, hvaða nýju upprennandi uppáhaldsskáldum maður fái að kynnast og hver þeirra komi manni mest á óvart. Ekkert jafnast á við að fá í hendur brakandi nýja bók, velta henni á milli handanna, anda að sér bókailminum, koma sér þægilega fyrir, draga andann djúpt og byrja að lesa. Bækur opna heima sem ekkert annað listform er fært um að skapa og eins og fram kom í viðtali við sálfræðinginn Keith Oatley hér í blaðinu í gær jafnast lestur góðs skáldskapar næstum á við meistaranám í sálfræði og félagsfræði, dýpkar skilning á því hvernig annað fólk funkerar og hvað knýr það áfram og sýnir lesanda inn í sálarlíf alls kyns einstaklinga sem hann annars ætti aldrei kost á að kynnast. Og það án þess að hann þurfi einu sinni að standa upp úr sófanum. Rigningin, rokið, myrkrið og sólarleysið draga ekkert úr eftirvæntingu haustsins, auka hana ef eitthvað er. Bráðum, bráðum fyllist sófaborðið af ólesnum bókum, nýjum ævintýrum og spennandi karakterum sem unun er að kynnast. Hversdagsleikinn hverfur í skuggann af öllum þessum heimum sem bíða þess að verða kannaðir, upplifaðir, meltir og krufnir. Eftirvæntingin ber mig ofurliði. Er kannski hægt að hraðspóla fram í október? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðrika Benónýsdóttir Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Er útlegð á innleið? Reyn Alpha Magnúsdóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skólarnir lokaðir - myglan vinnur Guðmundur Þórir Sigurðsson Skoðun Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Bezt eru vorin, ekkert elska ég heitar," orti Hannes Pétursson í Söngvum til jarðarinnar og eflaust taka margir sólþyrstir Íslendingar undir með skáldinu. Ég er ekki í þeim hópi. Haustið hefur alltaf verið minn tími og ég stend mig að því að bíða í ofvæni eftir byrjun september á hverju ári. Hauströkkrið sem annað skáld, Snorri Hjartarson, orti svo fallega um fyllir mig vellíðan og bjartsýni, haustlitirnir eru endalaus uppspretta andkafa og hrifningarandvarpa og hvert kvöldið af öðru líður við skoðun á bæklingum leikhúsanna, leit að spennandi námskeiðum á vefsíðum skólanna, kertaljós og kakóbolla undir teppi. Hugurinnfyllist af góðum áformum og alltaf er ég jafnspennt yfir öllu því skemmtilega sem í vændum er og jafnsannfærð um að þessi vetur verði sá allra besti. Að í ár muni ég drífa mig á ítölskunámskeiðið margumtalaða, vera dugleg að sækja jógatíma, muni sjá nánast allar sýningar leikhúsanna, sækja tónleika í gríð og erg og bjóða fólki í hvert matarboðið öðru glæsilegra. Skítt með það þótt reynslan kenni að hin góðu áform haustkvöldanna eiga álíka langa lífdaga fyrir höndum og mjólkurfernan í ísskápnum. Það albesta við haustið er þó biðin eftir jólabókaflóðinu. Spennan eftir að opinberað verði hvaða uppáhaldsskáld sendi frá sér bók þetta árið, hvaða nýju upprennandi uppáhaldsskáldum maður fái að kynnast og hver þeirra komi manni mest á óvart. Ekkert jafnast á við að fá í hendur brakandi nýja bók, velta henni á milli handanna, anda að sér bókailminum, koma sér þægilega fyrir, draga andann djúpt og byrja að lesa. Bækur opna heima sem ekkert annað listform er fært um að skapa og eins og fram kom í viðtali við sálfræðinginn Keith Oatley hér í blaðinu í gær jafnast lestur góðs skáldskapar næstum á við meistaranám í sálfræði og félagsfræði, dýpkar skilning á því hvernig annað fólk funkerar og hvað knýr það áfram og sýnir lesanda inn í sálarlíf alls kyns einstaklinga sem hann annars ætti aldrei kost á að kynnast. Og það án þess að hann þurfi einu sinni að standa upp úr sófanum. Rigningin, rokið, myrkrið og sólarleysið draga ekkert úr eftirvæntingu haustsins, auka hana ef eitthvað er. Bráðum, bráðum fyllist sófaborðið af ólesnum bókum, nýjum ævintýrum og spennandi karakterum sem unun er að kynnast. Hversdagsleikinn hverfur í skuggann af öllum þessum heimum sem bíða þess að verða kannaðir, upplifaðir, meltir og krufnir. Eftirvæntingin ber mig ofurliði. Er kannski hægt að hraðspóla fram í október?
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Börn á flótta – nýtt líf, nýtt tungumál og nýtt tækifæri í íslenskum grunnskólum Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun