Neyðarkall frá neytanda Atli Fannar Bjarkason skrifar 5. nóvember 2011 06:00 Yarisinn skrikaði til í hausthálkunni þar sem ég lagði fyrir utan Ríkið á fimmtudag. Sumardekkin eru ennþá undir, en ég hef litlar áhyggjur. Þetta er enginn vetur núorðið. Í þann mund sem ég ætla að vippa mér innfyrir bíður mín fyrirsát: rauðklæddur björgunarsveitarmaður með hjálm á höfði. Rétt eins og á sama tíma í fyrra reynir hann að pranga inn á mig Neyðarkalli. Ég fer undan í flæmingi en segi honum að lokum að ég sé búinn að kaupa. (Í hitt í fyrra en hvít lygi hefur aldrei skaðað neinn). 1-0 fyrir mér. En Það er eins og við manninn mælt og síðustu dagar hafa verið nákvæmlega eins. Björgunarsveitarmenn hafa ekki látið mig í friði frá því að tilkynningin um að mánaðarlaunin hefðu verið lögð inn á reikninginn barst í símann minn. Hvert sem ég fer bíða þessir sjálfskipuðu riddarar lífsbjargarinnar eins og forframaðar barnapíur og reyna að pranga inn á mig varningi sem er lítið annað en ódýrar lyklakippur. Ég gæti keypt lyklakippu sem rýmir helmingi fleiri lykla á helmingi lægra verði í næstu lágvöruverðsverslun. Björgunarsveitarmenn virðast ófærir um að skilja þessa röksemdafærslu, sama hvað ég fer oft með sömu ræðuna. Stærð Neyðarkallsins er umræða útaf fyrir sig. Ég hef reyndar ekki kynnt mér kallinn sérstaklega í ár, en ég er viss um að hann er minni en þeir sem hafa verið seldir undanfarin ár. Við erum að fá sífellt minna fyrir peninginn. Hversu lengi á að níðast á neytendum með svikinni vöru? Hann þarf að minnsta kosti að vera á stærð við löngutöng fullorðins manns til að þess að geta fallist undir skilgreininguna sem lyklakippa samkvæmt viðurkenndum ISO-staðli. Í ár segi ég nei. Ég er hættur að verða við ósanngjörnum og ósvífnum kröfum björgunarsveitamanna. Neyðarkallinn kostar 1.500 krónur og í ár fara þær í bjórsjóðinn. Ég þarf líka að eiga nóg fyrir bensíni. Í kvöld reima ég nefnilega á mig strigaskóna, renni upp vindjakkanum úr Rúmfatalagernum (sem er svo gott sem vatnsheldur), slekk á símanum, set bjórkassann í skottið á Yarisnum og tek stefnuna upp á heiðar. Ég er farinn á rjúpu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Atli Fannar Bjarkason Mest lesið Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson Skoðun Neyð Róhingja Sigurjón Örn Stefánsson Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Daði Pálmar Ragnarsson Bakþankar Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson Skoðun
Yarisinn skrikaði til í hausthálkunni þar sem ég lagði fyrir utan Ríkið á fimmtudag. Sumardekkin eru ennþá undir, en ég hef litlar áhyggjur. Þetta er enginn vetur núorðið. Í þann mund sem ég ætla að vippa mér innfyrir bíður mín fyrirsát: rauðklæddur björgunarsveitarmaður með hjálm á höfði. Rétt eins og á sama tíma í fyrra reynir hann að pranga inn á mig Neyðarkalli. Ég fer undan í flæmingi en segi honum að lokum að ég sé búinn að kaupa. (Í hitt í fyrra en hvít lygi hefur aldrei skaðað neinn). 1-0 fyrir mér. En Það er eins og við manninn mælt og síðustu dagar hafa verið nákvæmlega eins. Björgunarsveitarmenn hafa ekki látið mig í friði frá því að tilkynningin um að mánaðarlaunin hefðu verið lögð inn á reikninginn barst í símann minn. Hvert sem ég fer bíða þessir sjálfskipuðu riddarar lífsbjargarinnar eins og forframaðar barnapíur og reyna að pranga inn á mig varningi sem er lítið annað en ódýrar lyklakippur. Ég gæti keypt lyklakippu sem rýmir helmingi fleiri lykla á helmingi lægra verði í næstu lágvöruverðsverslun. Björgunarsveitarmenn virðast ófærir um að skilja þessa röksemdafærslu, sama hvað ég fer oft með sömu ræðuna. Stærð Neyðarkallsins er umræða útaf fyrir sig. Ég hef reyndar ekki kynnt mér kallinn sérstaklega í ár, en ég er viss um að hann er minni en þeir sem hafa verið seldir undanfarin ár. Við erum að fá sífellt minna fyrir peninginn. Hversu lengi á að níðast á neytendum með svikinni vöru? Hann þarf að minnsta kosti að vera á stærð við löngutöng fullorðins manns til að þess að geta fallist undir skilgreininguna sem lyklakippa samkvæmt viðurkenndum ISO-staðli. Í ár segi ég nei. Ég er hættur að verða við ósanngjörnum og ósvífnum kröfum björgunarsveitamanna. Neyðarkallinn kostar 1.500 krónur og í ár fara þær í bjórsjóðinn. Ég þarf líka að eiga nóg fyrir bensíni. Í kvöld reima ég nefnilega á mig strigaskóna, renni upp vindjakkanum úr Rúmfatalagernum (sem er svo gott sem vatnsheldur), slekk á símanum, set bjórkassann í skottið á Yarisnum og tek stefnuna upp á heiðar. Ég er farinn á rjúpu.
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Enginn stjórnmálaflokkur mun niðurgreiða sálfræðiþjónustu og útrýma biðlistum Þórarinn Hjartarson Skoðun