Sósíalistar dauðans 1. júní 2011 06:00 Um þarsíðustu helgi fóru fram héraðskosningar hér á Spáni og eins og jafnan þegar kosningar fara fram varð ég margs vísari um meðbræður mína. Ég hafði til dæmis lengi dáðst að nautabönum og þá sérstaklega fyrir þá reisn sem þeir sýna þegar skepnan nær að setja hornin í þá. Ef ég hefði skepnu upp á hálft tonn á eftir mér sem síðan ræki horn í síðu mína myndi ég líklegast ganga af göflunum og kikna í hnjánum af ótta í hvert skipti sem ég sæi horn. Yrði þetta svo römm fóbía að ég myndi líklegast aldrei aftur geta farið til Hornafjarðar. En þessu er öðruvísi farið með nautabana sem stundum eru stangaðir margsinnis niður en standa alltaf upp aftur rétt eins og fótboltakappi sem hefur verið felldur og bíður þess eins að dómarinn dæmi aukaspyrnu. Svo halda þeir áfram að veifa skikkju sinni framan í skepnuna eins og ekkert hafi í skorist. Þessi hegðun var mér alveg óskiljanleg og taldi ég það víst að engir aðrir en nautabanar gætu sýnt af sér slíka fífldirfsku. En þar varð mér á í messunni. Ég fór nefnilega í þorpið Zújar í Granadahéraði þar sem ég er skráður til heimilis og gerði mig líklegan til að kjósa. Svo undarlega brá við að mér varð létt þegar ég komst að því á kjörstað, sem er vel vaktaður af sjálfum frambjóðendunum, að ég var ekki á kjörskrá. „Þú kemur bara á mánudaginn og leggur inn kvörtunarbréf," sagði bæjarritarinn þegar ljóst var að ég var ranglega óskráður á kjörskrá. Það sannaðist nefnilega hið fornkveðna þennan kjördag að sá á kvölina sem á völina. Hér er nefnilega hægt að velja á milli andalúsískra þjóðernissinna sem er staðbundinn brandari, Lýðflokksins hægrisinnaða sem er spilltari en andskotinn og síðan Sósíalistaflokksins. Og viti menn, meiri hluti Zújar-búa skaut nautabananum ref fyrir rass. Það er að segja, eftir að Sósíalistaflokkurinn er búinn að koma atvinnuleysinu upp í 30 prósent í Zújar eins og í Granadahéraði öllu, þá dressaði meirihluti íbúa sig upp, mætti í kjól og hvítu á kjörstað og kaus sósíalista til áframhaldandi stjórnarsetu. Þvílíka fífldirfsku hef ég aldrei nokkurn tímann séð í einu einasta nautaati. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Má endalaust vera níðingur!! Arna Magnea Danks Skoðun „Fór í útkall“ Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun Takk Vigdís! Takk Guðni! Takk Halla! — Takk þjóð! Hjörtur Hjartarson Skoðun Krefjandi tímar í veitingageiranum Einar Bárðarson Skoðun Tillaga um hærri vörugjöld á mótorhjól er skref aftur á bak Unnar Már Magnússon Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu Skoðun Silfurfat Samfylkingarinnar Helgi Áss Grétarsson Skoðun Dagur náms- og starfsráðgjafar 2025: Faglegur stuðningur sem skiptir máli – fyrir einstaklinga og samfélagið Jónína Kárdal,Svandís Sturludóttir Skoðun ,,Mig langar svo bara að geta kennt þessum 25 börnum“ Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir Skoðun
Um þarsíðustu helgi fóru fram héraðskosningar hér á Spáni og eins og jafnan þegar kosningar fara fram varð ég margs vísari um meðbræður mína. Ég hafði til dæmis lengi dáðst að nautabönum og þá sérstaklega fyrir þá reisn sem þeir sýna þegar skepnan nær að setja hornin í þá. Ef ég hefði skepnu upp á hálft tonn á eftir mér sem síðan ræki horn í síðu mína myndi ég líklegast ganga af göflunum og kikna í hnjánum af ótta í hvert skipti sem ég sæi horn. Yrði þetta svo römm fóbía að ég myndi líklegast aldrei aftur geta farið til Hornafjarðar. En þessu er öðruvísi farið með nautabana sem stundum eru stangaðir margsinnis niður en standa alltaf upp aftur rétt eins og fótboltakappi sem hefur verið felldur og bíður þess eins að dómarinn dæmi aukaspyrnu. Svo halda þeir áfram að veifa skikkju sinni framan í skepnuna eins og ekkert hafi í skorist. Þessi hegðun var mér alveg óskiljanleg og taldi ég það víst að engir aðrir en nautabanar gætu sýnt af sér slíka fífldirfsku. En þar varð mér á í messunni. Ég fór nefnilega í þorpið Zújar í Granadahéraði þar sem ég er skráður til heimilis og gerði mig líklegan til að kjósa. Svo undarlega brá við að mér varð létt þegar ég komst að því á kjörstað, sem er vel vaktaður af sjálfum frambjóðendunum, að ég var ekki á kjörskrá. „Þú kemur bara á mánudaginn og leggur inn kvörtunarbréf," sagði bæjarritarinn þegar ljóst var að ég var ranglega óskráður á kjörskrá. Það sannaðist nefnilega hið fornkveðna þennan kjördag að sá á kvölina sem á völina. Hér er nefnilega hægt að velja á milli andalúsískra þjóðernissinna sem er staðbundinn brandari, Lýðflokksins hægrisinnaða sem er spilltari en andskotinn og síðan Sósíalistaflokksins. Og viti menn, meiri hluti Zújar-búa skaut nautabananum ref fyrir rass. Það er að segja, eftir að Sósíalistaflokkurinn er búinn að koma atvinnuleysinu upp í 30 prósent í Zújar eins og í Granadahéraði öllu, þá dressaði meirihluti íbúa sig upp, mætti í kjól og hvítu á kjörstað og kaus sósíalista til áframhaldandi stjórnarsetu. Þvílíka fífldirfsku hef ég aldrei nokkurn tímann séð í einu einasta nautaati.
Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir Skoðun
Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu Skoðun
Dagur náms- og starfsráðgjafar 2025: Faglegur stuðningur sem skiptir máli – fyrir einstaklinga og samfélagið Jónína Kárdal,Svandís Sturludóttir Skoðun
Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir Skoðun
Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu Skoðun
Dagur náms- og starfsráðgjafar 2025: Faglegur stuðningur sem skiptir máli – fyrir einstaklinga og samfélagið Jónína Kárdal,Svandís Sturludóttir Skoðun