Træbalismi eða jafnrétti Davíð Þór Jónsson skrifar 27. nóvember 2010 05:45 Mér finnst eins og það sé dálítið á reiki um hvað er verið að kjósa í dag. Jú, það er verið að velja einstaklinga á stjórnlagaþing, samkomu sem á að gera drög að nýrri stjórnarskrá undir handleiðslu sérfræðinga á því sviði, samkvæmt niðurstöðum þjóðfundar í von um að Alþingi samþykki hana. Já, þetta er svona einfalt. Stjórnlagaþing er í raun nefnd sem nýtur leiðsagnar við að fara eftir fyrirmælum til að framleiða texta sem Alþingi þarf að samþykkja. Það sem mér er hulin ráðgáta í þessu sambandi er einkum tvennt. Í fyrsta lagi af hverju það þurfa að vera svona margir í nefndinni og í öðru lagi af hverju svona margir hafa áhuga á að sitja í henni. Það er nefnilega ekki eins og þessi nefnd sé að fara að ákveða einhverjar lýðræðisumbætur sem valda straumhvörfum en Alþingi hefur verið dragbítur á í varnarbaráttu sinni fyrir hagsmunum fjórflokksins. Þessi nefnd er ekki að fara að setja lög, hún er að fara að færa í letur reglur um jafnrétti og aðrar vitaskuldir. Persónuleg baráttumál frambjóðendanna skipta engu máli, hendur þeirra eru bundnar. Stjórnlagaþing er ekki að fara að gera landið að einu kjördæmi og tryggja þannig jafnrétti allra Íslendinga nema eitthvað stórkostlegt kraftaverk verði til þess að blása órofa hefð margra alda hreppapólitíkur út úr hausnum á alþingismönnunum okkar. Þessi nefnd er ekki að fara að vinna að jafnrétti með því að tryggja einstaklingskosningar nema jafnmikið kraftaverk verði til þess að alþingismenn láti jafnrétti í raun vega þyngra en flokkahagsmuni í fyrsta skipti í sögu þingsins. Héröð, hreppar, kjördæmi, flokkar og kyn eru úreltar træbalískar stofnanir sem við verðum að henda út í hafsauga. Jafnrétti getur aðeins verið jafnrétti einstaklinga. Aðeins einstaklingar geta tryggt jafnrétti. Að gera það er andstætt eðli hinna træbalísku stofnana samfélagsins sem þjóna þeim tilgangi einum að sundra heildinni og greina fólk í hópa, t.d. á grundvelli búsetu eða kynferðis. Stjórnlagaþingi er ætlað að tryggja jafnrétti í stjórnarskrá óháð kyni eða búsetu. Af hverju ætti að velja fólk í það út frá öðrum forsendum en hæfni í textavinnslu? Ekki misskilja. Ég er ánægður með þessar kosningar. Ef þær takast vel gætu þær nefnilega orðið fyrirmyndin að því hvernig hægt væri að velja Alþingi á forsendum raunverulegs jafnréttis en ekki úrelts træbalisma. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Davíð Þór Jónsson Mest lesið Er órökréttur skattafsláttur fyrir tekjuháa besta leiðin til að styðja barnafólk? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Stalín á ekki roð í algrímið Halldóra Mogensen Skoðun Hvar værum við án þeirra? – Um mikilvægi Pólverja á Íslandi Svandís Edda Halldórsdóttir Skoðun Sorrý, Andrés Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Borgin græna og ábyrgðin gráa Daði Freyr Ólafsson Skoðun Styrk stjórn gefur góðan árangur Ásthildur Sturludóttir Skoðun Fagleg forysta skiptir öllu - Af hverju eru ekki fleiri stjórnendur og leiðtogar að kveikja á perunni? Sigurður Ragnarsson Skoðun „Bara ef það hentar mér“ Hákon Gunnarsson Skoðun Það á að hafa afleiðingar að níðast á varnarlausu fólki Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Mikilvægi skólasafna – meira en bókageymsla Jónella Sigurjónsdóttir,Þórný Hlynsdóttir,Kristjana Mjöll Jónsdóttir Hjörvar Skoðun
Mér finnst eins og það sé dálítið á reiki um hvað er verið að kjósa í dag. Jú, það er verið að velja einstaklinga á stjórnlagaþing, samkomu sem á að gera drög að nýrri stjórnarskrá undir handleiðslu sérfræðinga á því sviði, samkvæmt niðurstöðum þjóðfundar í von um að Alþingi samþykki hana. Já, þetta er svona einfalt. Stjórnlagaþing er í raun nefnd sem nýtur leiðsagnar við að fara eftir fyrirmælum til að framleiða texta sem Alþingi þarf að samþykkja. Það sem mér er hulin ráðgáta í þessu sambandi er einkum tvennt. Í fyrsta lagi af hverju það þurfa að vera svona margir í nefndinni og í öðru lagi af hverju svona margir hafa áhuga á að sitja í henni. Það er nefnilega ekki eins og þessi nefnd sé að fara að ákveða einhverjar lýðræðisumbætur sem valda straumhvörfum en Alþingi hefur verið dragbítur á í varnarbaráttu sinni fyrir hagsmunum fjórflokksins. Þessi nefnd er ekki að fara að setja lög, hún er að fara að færa í letur reglur um jafnrétti og aðrar vitaskuldir. Persónuleg baráttumál frambjóðendanna skipta engu máli, hendur þeirra eru bundnar. Stjórnlagaþing er ekki að fara að gera landið að einu kjördæmi og tryggja þannig jafnrétti allra Íslendinga nema eitthvað stórkostlegt kraftaverk verði til þess að blása órofa hefð margra alda hreppapólitíkur út úr hausnum á alþingismönnunum okkar. Þessi nefnd er ekki að fara að vinna að jafnrétti með því að tryggja einstaklingskosningar nema jafnmikið kraftaverk verði til þess að alþingismenn láti jafnrétti í raun vega þyngra en flokkahagsmuni í fyrsta skipti í sögu þingsins. Héröð, hreppar, kjördæmi, flokkar og kyn eru úreltar træbalískar stofnanir sem við verðum að henda út í hafsauga. Jafnrétti getur aðeins verið jafnrétti einstaklinga. Aðeins einstaklingar geta tryggt jafnrétti. Að gera það er andstætt eðli hinna træbalísku stofnana samfélagsins sem þjóna þeim tilgangi einum að sundra heildinni og greina fólk í hópa, t.d. á grundvelli búsetu eða kynferðis. Stjórnlagaþingi er ætlað að tryggja jafnrétti í stjórnarskrá óháð kyni eða búsetu. Af hverju ætti að velja fólk í það út frá öðrum forsendum en hæfni í textavinnslu? Ekki misskilja. Ég er ánægður með þessar kosningar. Ef þær takast vel gætu þær nefnilega orðið fyrirmyndin að því hvernig hægt væri að velja Alþingi á forsendum raunverulegs jafnréttis en ekki úrelts træbalisma.
Er órökréttur skattafsláttur fyrir tekjuháa besta leiðin til að styðja barnafólk? Ragna Sigurðardóttir Skoðun
Fagleg forysta skiptir öllu - Af hverju eru ekki fleiri stjórnendur og leiðtogar að kveikja á perunni? Sigurður Ragnarsson Skoðun
Mikilvægi skólasafna – meira en bókageymsla Jónella Sigurjónsdóttir,Þórný Hlynsdóttir,Kristjana Mjöll Jónsdóttir Hjörvar Skoðun
Er órökréttur skattafsláttur fyrir tekjuháa besta leiðin til að styðja barnafólk? Ragna Sigurðardóttir Skoðun
Fagleg forysta skiptir öllu - Af hverju eru ekki fleiri stjórnendur og leiðtogar að kveikja á perunni? Sigurður Ragnarsson Skoðun
Mikilvægi skólasafna – meira en bókageymsla Jónella Sigurjónsdóttir,Þórný Hlynsdóttir,Kristjana Mjöll Jónsdóttir Hjörvar Skoðun