Ljósin úr svörtustu Afríku Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 21. desember 2010 06:00 Yfirleitt er afskaplega leiðinlegt að lesa um innflytjendamál eftir að allir urðu svo upplýstir að þeir hættu að geta alhæft nema á laun. Ég ætla samt sem áður að koma inn á þetta málefni og ekki nóg með það heldur ætla ég að alhæfa rétt eins og væri ég sýslumaður um miðja síðustu öld. Þannig er nefnilega mál með vexti að ýmsir innflytjendur hafa, satt best að segja, á sér óorð mikið hér á suður Spáni. Algengt er að heyra að hitt og þetta þorpið hafi verið öruggt og gott uns þesslendingar og hinlendingar komu til skjalana. Þá fjölgaði innbrotum, segja bæjarbúar, eiturlyfjamálum, slagsmálum og öllu því sem eitt bæjarfélag vill vera laust við. Algent er að heyra varnaðarorð á við þessi: "ekki láta krakkana fara þarna, það er fullt af þesslendingum þarna." Reyndar hefur ekki tekist að kenna hinum- og þesslendingum um kreppuna en þar skortir líklegast hugmyndunarflug frekar en vilja. Ekki nenni ég að gera grein fyrir því hvaðan hinlendingar og þesslendingar eru hinsvegar langar mig að tala um þann stóra hóp sem alveg hefur farið á mis við þetta slæma orðspor. Með reglulegu millibili heyrum við fréttir af svaðilförum fólks frá löndunum sunnan Sahara sem kemst yfir sundið og til Spánar við illan leik og hefur jafnvel horft á eftir ættingjum og vinum hverfa í hafið á þessu ferðalagi. En síðan heyrir maður ekki meira af þessu fólki, hvorki í glæpatíðindum né hjá illum tungum á torginu og gildir því hið fornkveðna að engar fréttir eru góðar fréttir. Reyndar er það svo að ég hef ekki heyrt nokkurn mann hallmæla þessu fólki, nema þá viðskiptamönnum úr tónlistarbransanum sem eru að agnúast út í þá fyrir að selji upptekna geisladiska á götum úti. Sunnan Saharabúar eru nefnilega hér í suðursveitum Spánar rómaðir fyrir að vera kurteisir, friðsælir með eindæmum og ljúfir á alla lund. Ég þekki reyndar fjölmarga þeirra og get alveg skrifað upp á þessa lýsingu. Það alveg með ólíkindum að geta komið með tvær hendur tómar í nýtt land, þar sem flestar dyr standa þér lokaðar og samt sem áður að verið eins og ljós. Svo ég haldi nú áfram að alhæfa vil ég tilnefna þennan hóp, frá þessum heimshluta sem áður var kallaður svartasta Afríka, bestu innflytjendurna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Jón Sigurður Eyjólfsson Skoðanir Mest lesið Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson Skoðun
Yfirleitt er afskaplega leiðinlegt að lesa um innflytjendamál eftir að allir urðu svo upplýstir að þeir hættu að geta alhæft nema á laun. Ég ætla samt sem áður að koma inn á þetta málefni og ekki nóg með það heldur ætla ég að alhæfa rétt eins og væri ég sýslumaður um miðja síðustu öld. Þannig er nefnilega mál með vexti að ýmsir innflytjendur hafa, satt best að segja, á sér óorð mikið hér á suður Spáni. Algengt er að heyra að hitt og þetta þorpið hafi verið öruggt og gott uns þesslendingar og hinlendingar komu til skjalana. Þá fjölgaði innbrotum, segja bæjarbúar, eiturlyfjamálum, slagsmálum og öllu því sem eitt bæjarfélag vill vera laust við. Algent er að heyra varnaðarorð á við þessi: "ekki láta krakkana fara þarna, það er fullt af þesslendingum þarna." Reyndar hefur ekki tekist að kenna hinum- og þesslendingum um kreppuna en þar skortir líklegast hugmyndunarflug frekar en vilja. Ekki nenni ég að gera grein fyrir því hvaðan hinlendingar og þesslendingar eru hinsvegar langar mig að tala um þann stóra hóp sem alveg hefur farið á mis við þetta slæma orðspor. Með reglulegu millibili heyrum við fréttir af svaðilförum fólks frá löndunum sunnan Sahara sem kemst yfir sundið og til Spánar við illan leik og hefur jafnvel horft á eftir ættingjum og vinum hverfa í hafið á þessu ferðalagi. En síðan heyrir maður ekki meira af þessu fólki, hvorki í glæpatíðindum né hjá illum tungum á torginu og gildir því hið fornkveðna að engar fréttir eru góðar fréttir. Reyndar er það svo að ég hef ekki heyrt nokkurn mann hallmæla þessu fólki, nema þá viðskiptamönnum úr tónlistarbransanum sem eru að agnúast út í þá fyrir að selji upptekna geisladiska á götum úti. Sunnan Saharabúar eru nefnilega hér í suðursveitum Spánar rómaðir fyrir að vera kurteisir, friðsælir með eindæmum og ljúfir á alla lund. Ég þekki reyndar fjölmarga þeirra og get alveg skrifað upp á þessa lýsingu. Það alveg með ólíkindum að geta komið með tvær hendur tómar í nýtt land, þar sem flestar dyr standa þér lokaðar og samt sem áður að verið eins og ljós. Svo ég haldi nú áfram að alhæfa vil ég tilnefna þennan hóp, frá þessum heimshluta sem áður var kallaður svartasta Afríka, bestu innflytjendurna.
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun
Tóbakslausar nikótínvörur - Tímabært að horfast í augu við staðreyndir Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun