Þjóðhátíðin í brekkunni 8. janúar 2008 11:27 Ártúnsbrekkan í Reykjavík er vettvangur helstu þjóðhátíðar landsmanna á hverjum degi. Formerkin eru að vísu nokkuð öfug. Þúsundir landsmanna líða um brekkuna síðdegis á hraða snigilsins - og horfa þungbúnar á bílnúmnerið fyrir framan sig; flestar alltof seinar að sækja barnið sitt á leikskóla. Það eru borgaryfirvöld í nánu samstarfi við samgönguráðuneytið sem standa fyrir þessari kostulegu hátíð - hvern virkan dag ársins. Og skammast sín ekkert fyrir uppátækið. Það er einhver pólitísk deifð í bland við metnaðarleysi og mannfyrirlitningu sem veldur þeirri hringavitleysu sem einkennir umferðina í höfuðborg landsmanna þessi árin. Það er eins og þráhyggja valdamanna við að berja höfðinu við steininn í samgöngumálum langflestra landsmanna sé orðin að krónískum pólitískum sjúkdómi. Skiptir engu hverjir eru við völd. Sundabraut? Brautin a tarna er orðin að lönguvitleysu. Hún er sorglegt dæmi um verkkvíða stjórnmálamanna. Hún er óreistur minnisvarði um metnaðarleysi umræðustjórnmála. Íslensk stjórnmál ná ekki lengra. Og líklegt að nú um stundir tefji tveir kofar í miðbænum fyrir frekari ákvarðanatöku um eitt stærsta úrlausnarefni borgarbúa. Svo má finna eitthvert enn fleira til að tefja fyrir þegar kofarnir eru í höfn. Ég verð í Ártúnsbrekkunni seinnipartinn ef einhvern langar að deila með mér þessari skoðun. Og fer hægt um. -SER. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mannamál Sigmundar Ernis Mest lesið Mamma er gulur góð einkunn? Díana Dögg Víglundsdóttir Skoðun Halldór 07.06.2025 Halldór Faglegt mat eða lukka? II. Viðurkenning og höfnun Bogi Ragnarsson Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Engu slaufað Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun Krabbameinsfélagið í stafni í aðdraganda storms Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Brottvísanir sem öllum var sama um Finnur Thorlacius Eiríksson Skoðun Gervigreind í vinnunni: Frá hamri til heilabús Björgmundur Guðmundsson Skoðun Kolbrún og Kafka Pétur Orri Pétursson Skoðun
Ártúnsbrekkan í Reykjavík er vettvangur helstu þjóðhátíðar landsmanna á hverjum degi. Formerkin eru að vísu nokkuð öfug. Þúsundir landsmanna líða um brekkuna síðdegis á hraða snigilsins - og horfa þungbúnar á bílnúmnerið fyrir framan sig; flestar alltof seinar að sækja barnið sitt á leikskóla. Það eru borgaryfirvöld í nánu samstarfi við samgönguráðuneytið sem standa fyrir þessari kostulegu hátíð - hvern virkan dag ársins. Og skammast sín ekkert fyrir uppátækið. Það er einhver pólitísk deifð í bland við metnaðarleysi og mannfyrirlitningu sem veldur þeirri hringavitleysu sem einkennir umferðina í höfuðborg landsmanna þessi árin. Það er eins og þráhyggja valdamanna við að berja höfðinu við steininn í samgöngumálum langflestra landsmanna sé orðin að krónískum pólitískum sjúkdómi. Skiptir engu hverjir eru við völd. Sundabraut? Brautin a tarna er orðin að lönguvitleysu. Hún er sorglegt dæmi um verkkvíða stjórnmálamanna. Hún er óreistur minnisvarði um metnaðarleysi umræðustjórnmála. Íslensk stjórnmál ná ekki lengra. Og líklegt að nú um stundir tefji tveir kofar í miðbænum fyrir frekari ákvarðanatöku um eitt stærsta úrlausnarefni borgarbúa. Svo má finna eitthvert enn fleira til að tefja fyrir þegar kofarnir eru í höfn. Ég verð í Ártúnsbrekkunni seinnipartinn ef einhvern langar að deila með mér þessari skoðun. Og fer hægt um. -SER.
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun
Fagmennska, fræðileg þekking, samráð, samvinna, þarfir og vilji barna og ungmenna eru grundvallaratriði Árni Guðmundsson Skoðun