Ljómi sjálfsblekkingarinnar Karen D. Kjartansdóttir skrifar 16. desember 2008 10:14 Vilji maður trúa á hæfni einhvers þarf ekki nema ein meðmæli til að fullvissa mann um gæði viðkomandi. Fari einhver í taugarnar á manni getur heill skjalaskápur af lofi hins vegar ekki sannfært mann um kosti manneskjunnar. Það sama á við um það sem við höldum um okkur sjálf. Við blekkjum okkur ómeðvitað til að sannfæra okkur um eigin mannkosti sem og þeirra sem við kunnum vel við. Fjölmargar rannsóknir hafa verið gerðar sem leiða þessa annmarka veruleikasýnar okkar í ljós. Ein skemmtilegasta bók um mannshugann sem held að hafi verið þýdd á íslensku er bókin Hnotið um hamingjuna en í henni er raunveran og þær breytingar sem hún tekur í huga okkar reifaðar á bráðskemmtilegan hátt.Mér hefur verið hugsað til þessarar bókar og þeirrar visku sem hún hefur að geyma að undanförnu. Hún varpar ljósi á hvers vegna einarðir stuðningsmenn Sjálfstæðisflokksins geta sagt að hér á landi sé allt í allra besta lagi, bestu menn haldi um stjórnartaumana og við þeim megi ekki hrófla. Það séu fífl sem haldi öðru fram. Speki persónunnar Altúngu í sögunni Birtíngi um að allt í veröldinni sé eins og best sé á kosið er þægileg sýn á heiminn.Fullyrðingar um að stjórnartíð Sjálfstæðisflokksins hafi orðið landinu til góðs og íbúar þess séu ekkert í svo hrikalega slæmum málum hljómar nú eins og brandari. Innst inni langar mann auðvitað að trúa því að sannleikskorn leynist í slíkum málflutningi, en þá getur maður ekki annað en rifjað upp eldri viðbrögð íslenskra ráðamanna við hrakspám erlendra sérfræðinga. Þær þóttu ekki svaraverðar.Mikið kemur á óvart að þrátt fyrir allt sem á undan er gengið í íslensku samfélagi virðist heimssýn íslenskra stjórnmálamanna hafa haldist óbreytt. Á sama tíma virðist jafnvel Alan Greenspan, fyrrverandi seðlabankastjóri Bandaríkjanna og einn helsti trúboði frjálshyggjunnar síðustu áratugi, hafa gengið af sinni trú þegar skjalaskápar uppfullir af sannindum um að trú hans á heiminn væri röng hrönnuðust upp. Einlæg trú verður þó ekki alltaf afrugluð en það verður hálf kjánalegt að fylgjast með slíku. Svona rétt eins og að fylgjast með helsta kvennaljóma gagnfræðaskólans slá um sig í skjóli gamalla vinsælda á bekkjarmóti. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Karen Kjartansdóttir Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Aðför Vinnueftirlits að hagsmunum slasaðra. Steinar Harðarson Skoðun Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Eiga ellilífeyrir og örorkubætur að fylgja launavísitölu? Haukur Arnþórsson Skoðun Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun Brimrót og veðragnýr í alþjóðamálum Árni Þór Sigurðsson Skoðun Forstjórinn stígur fram Örn Pálsson Skoðun Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Mannréttindi fatlaðs fólks - orð og efndir Unnur Helga Óttarsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun
Vilji maður trúa á hæfni einhvers þarf ekki nema ein meðmæli til að fullvissa mann um gæði viðkomandi. Fari einhver í taugarnar á manni getur heill skjalaskápur af lofi hins vegar ekki sannfært mann um kosti manneskjunnar. Það sama á við um það sem við höldum um okkur sjálf. Við blekkjum okkur ómeðvitað til að sannfæra okkur um eigin mannkosti sem og þeirra sem við kunnum vel við. Fjölmargar rannsóknir hafa verið gerðar sem leiða þessa annmarka veruleikasýnar okkar í ljós. Ein skemmtilegasta bók um mannshugann sem held að hafi verið þýdd á íslensku er bókin Hnotið um hamingjuna en í henni er raunveran og þær breytingar sem hún tekur í huga okkar reifaðar á bráðskemmtilegan hátt.Mér hefur verið hugsað til þessarar bókar og þeirrar visku sem hún hefur að geyma að undanförnu. Hún varpar ljósi á hvers vegna einarðir stuðningsmenn Sjálfstæðisflokksins geta sagt að hér á landi sé allt í allra besta lagi, bestu menn haldi um stjórnartaumana og við þeim megi ekki hrófla. Það séu fífl sem haldi öðru fram. Speki persónunnar Altúngu í sögunni Birtíngi um að allt í veröldinni sé eins og best sé á kosið er þægileg sýn á heiminn.Fullyrðingar um að stjórnartíð Sjálfstæðisflokksins hafi orðið landinu til góðs og íbúar þess séu ekkert í svo hrikalega slæmum málum hljómar nú eins og brandari. Innst inni langar mann auðvitað að trúa því að sannleikskorn leynist í slíkum málflutningi, en þá getur maður ekki annað en rifjað upp eldri viðbrögð íslenskra ráðamanna við hrakspám erlendra sérfræðinga. Þær þóttu ekki svaraverðar.Mikið kemur á óvart að þrátt fyrir allt sem á undan er gengið í íslensku samfélagi virðist heimssýn íslenskra stjórnmálamanna hafa haldist óbreytt. Á sama tíma virðist jafnvel Alan Greenspan, fyrrverandi seðlabankastjóri Bandaríkjanna og einn helsti trúboði frjálshyggjunnar síðustu áratugi, hafa gengið af sinni trú þegar skjalaskápar uppfullir af sannindum um að trú hans á heiminn væri röng hrönnuðust upp. Einlæg trú verður þó ekki alltaf afrugluð en það verður hálf kjánalegt að fylgjast með slíku. Svona rétt eins og að fylgjast með helsta kvennaljóma gagnfræðaskólans slá um sig í skjóli gamalla vinsælda á bekkjarmóti.
Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun
Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun
Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun
Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun
Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun
Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun