Billjónsdagbók 4.11. Jón Örn Marínósson skrifar 4. nóvember 2007 00:01 OMXI15 var 8.001,60, þegar síminn vakti mig skelþunnan í eksklúsífu svítunni á Hôtel Hermitage í Mónakó, og Dow Jones var 13.930,01 þegar ég heyrði í gegnum höfuðkvalirnar að Iwaunt Moore var að hringja frá útrásarstöðinni sem við fengum Össur til að opna í Sungaipakning gegn því að við redduðum samruna á milli Össurar og Susilo Bambang Yudhoyono yfir bolla af te. Mér leið eins og verðkönnunarkjöti; mér var svo flökurt í símanum. Iwaunt Moore bað mig að skila kveðju til mísster Skarpjenson frá Susilo Bambang Yudhoyono og þakka fyrir myndirnar sem mísster tók í partíinu og sendi á meilnum. Susilo segði að míníster Ossúr væri talandi dæmi um markaðsvænan hugmyndafræðilegan samruna. Íslenskt prívatkapítal þyrfti ekki að hafa áhyggjur út af dsjíóþörmal proffitt á meðan það hefði orkubolta eins og Skarpjensson til að selja útrásarfélög sem væru ekki til. Mestu skipti að þær væru til, Indónesía og Sudurnesía. Ég var að fá upp í háls af Bambang og Skarpjenson þegar Iwaunt kom sér loks að efninu: „And.. gess vott?!!" hvíslaði hann. Ég missti alkaseltserinn. Var þessi Svandís að hóta einhverju?! Nei - Iwaunt Moore tilkynnti að þotan mín, MÍN PRÆVEIT PÖRSONAL DSJETT, yrði tilbúin til afhendingar klukkan 11:30 grínítsj míntæm á London Sittí Erport 16. dí sember. Ég gleymdi strax bæði þynnkunni og Svandísi. Ég hef ekki fundið svona upphafningu síðan ég náði í Sjálfsmínbanka. Verst að ég þekki engan á Hôtel Hermitage til að fagna með mér. Það hefði til dæmis verið munur að hafa Óla og Dorritt til að skála með sér fyrir nýju þotunni í Krug Clos du Mesnil sem er ágætt til heimabrúks. En því miður. Óli, sem segir að megi aldrei slaka á í sjálfstæðisbaráttunni og er að berjast fyrir sjálfstæðinu í eksklúsívu svítunni við hliðina á mér, varð að fara út í snekkju að hitta ólígarka. Ég ætla samt að hringja á rúm sörvis. Ég sad áðan einn í gvöldröggrinu údá svulum. Ég er orðin hálfullur av Krú Kló. É var a horfa yvir Skver Bómar sí o immitt a huxa hva mar orðinn gasalega al.. al... alþjóleur o av háum standard. Skál, þodukall! Ísland evrum skori!! É vill... é fæ... þig... Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Jón Örn Marinósson Mest lesið Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson Skoðun Gerir háskólanám þig að grunnskólakennara? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Kirkjuklukkur hringja Bjarni Karlsson Skoðun „Er allt í lagi?“ Olga Björt Þórðardóttir Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason Skoðun Göngum í Haag hópinn Þórhildur Sunna Ævarsdóttir Skoðun Fordómar gagnvart hinsegin fólki – Reynslusaga Geir Gunnar Markússon Skoðun Úr skotgröfum í netkerfin: Netárásir á innviði Vesturlanda Ýmir Vigfússon Skoðun Stríð skapar ekki frið Sanna Magdalena Mörtudóttir Skoðun
OMXI15 var 8.001,60, þegar síminn vakti mig skelþunnan í eksklúsífu svítunni á Hôtel Hermitage í Mónakó, og Dow Jones var 13.930,01 þegar ég heyrði í gegnum höfuðkvalirnar að Iwaunt Moore var að hringja frá útrásarstöðinni sem við fengum Össur til að opna í Sungaipakning gegn því að við redduðum samruna á milli Össurar og Susilo Bambang Yudhoyono yfir bolla af te. Mér leið eins og verðkönnunarkjöti; mér var svo flökurt í símanum. Iwaunt Moore bað mig að skila kveðju til mísster Skarpjenson frá Susilo Bambang Yudhoyono og þakka fyrir myndirnar sem mísster tók í partíinu og sendi á meilnum. Susilo segði að míníster Ossúr væri talandi dæmi um markaðsvænan hugmyndafræðilegan samruna. Íslenskt prívatkapítal þyrfti ekki að hafa áhyggjur út af dsjíóþörmal proffitt á meðan það hefði orkubolta eins og Skarpjensson til að selja útrásarfélög sem væru ekki til. Mestu skipti að þær væru til, Indónesía og Sudurnesía. Ég var að fá upp í háls af Bambang og Skarpjenson þegar Iwaunt kom sér loks að efninu: „And.. gess vott?!!" hvíslaði hann. Ég missti alkaseltserinn. Var þessi Svandís að hóta einhverju?! Nei - Iwaunt Moore tilkynnti að þotan mín, MÍN PRÆVEIT PÖRSONAL DSJETT, yrði tilbúin til afhendingar klukkan 11:30 grínítsj míntæm á London Sittí Erport 16. dí sember. Ég gleymdi strax bæði þynnkunni og Svandísi. Ég hef ekki fundið svona upphafningu síðan ég náði í Sjálfsmínbanka. Verst að ég þekki engan á Hôtel Hermitage til að fagna með mér. Það hefði til dæmis verið munur að hafa Óla og Dorritt til að skála með sér fyrir nýju þotunni í Krug Clos du Mesnil sem er ágætt til heimabrúks. En því miður. Óli, sem segir að megi aldrei slaka á í sjálfstæðisbaráttunni og er að berjast fyrir sjálfstæðinu í eksklúsívu svítunni við hliðina á mér, varð að fara út í snekkju að hitta ólígarka. Ég ætla samt að hringja á rúm sörvis. Ég sad áðan einn í gvöldröggrinu údá svulum. Ég er orðin hálfullur av Krú Kló. É var a horfa yvir Skver Bómar sí o immitt a huxa hva mar orðinn gasalega al.. al... alþjóleur o av háum standard. Skál, þodukall! Ísland evrum skori!! É vill... é fæ... þig...