Mannauðsstjórnun 22. júní 2007 04:15 Loksins hef ég komist að því af hverju strákurinn sem ég leigði með um árið spilaði alltaf Eye of the tiger á morgnana áður en hann fór í skólann. Þetta vinsæla one hit wonder kom nefnilega óvænt inn í líf mitt á ný við frekar sérstakar kringumstæður. Fyrir röð tilviljana sem ég hirði ekki um að rekja, sat ég einn morgun í loftlausum fyrirlestrarsal og uppgötvaði að ég var um það bil að upplifa alvöru amerískan kraftaverkafyrirlestur. Í pontu stóð sjálfur Messías með kolgeitbros og lausnirnar á vandamálum heimsins eins og skínandi gull á hverjum fingri. Hann hóf fyrirlesturinn á persónulegum nótum. Þremur árum áður hafði hann verið í mikilli lægð í lífinu, var í leiðinlegu námi og lánlausu ástarsambandi, umkringdur neikvæðum og gagnrýnum vinum. Og hann var líka feitur. Það birti þó til í lífi hans þegar hann kynntist þeim hugmyndum sem hann var um það bil að kynna fyrir okkur og voru byggðar á viðurkenndum sálfræðirannsóknum. Þær gengu flestar út á jákvæðni, bjartsýni og óbilandi sjálfstraust („skrifaðu sjálfum þér ástarbréf einu sinni í mánuði"). Eða með orðum Messíasar sjálfs: Gagnrýnir og neikvæðir einstaklingar eru krabbamein á hópnum. Ráðleggingarnar voru kryddaðar með líflegri framkomu, uppörvandi partítónlist og tilvitnunum í Paulo Coelho. Undir lok fyrirlestrarins höfðu allir lofað bót og betrun, enda vildi enginn vera krabbamein á hópnum. Kunnuglegir tónar byrjuðu að óma: jú, það var Eye of the tiger. Messías hóf að æsa hópinn upp, klappa, stappa og syngja. Ögn meðvituð múgæsing greip um sig, áhorfendur stukku á fætur ölvaðir af jákvæðni, fólk lét berast um á höndum félaga sinna og einhver öskraði: Partííííí! Klukkan var rétt um 12 á hádegi. Stemningin eins og í ofsatrúarsöfnuði sem hefur komið sér saman um að fremja dýrðlegt fjöldasjálfsmorð og safnast til feðra sinna í partíparadís. Það var þá sem það rann upp fyrir mér af hverju meðleigjandi minn hlustaði á Eye of the tiger á hverjum morgni. Hann hefur auðvitað farið á svona fyrirlestur og hafið hvern dag á því að hoppa um fyrir framan spegilinn hrópandi: Ég er frábær! Ég get þetta! Koma svo! Hann var reyndar frekar hallærislegur gaur, en hann hefði aldrei trúað því þótt ég segði honum það. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kristín Svava Tómasdóttir Mest lesið Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Til þeirra sem fagna Sigurður Gísli Bond Snorrason Skoðun Sumar og sól – en ekki alltaf sátt í sálinni Ellen Calmon Skoðun Orðhengilsháttur og lygar Elín Erna Steinarsdóttir Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir Skoðun Geislameðferð sem lífsbjörg Ingibjörg Isaksen Skoðun Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Loksins hef ég komist að því af hverju strákurinn sem ég leigði með um árið spilaði alltaf Eye of the tiger á morgnana áður en hann fór í skólann. Þetta vinsæla one hit wonder kom nefnilega óvænt inn í líf mitt á ný við frekar sérstakar kringumstæður. Fyrir röð tilviljana sem ég hirði ekki um að rekja, sat ég einn morgun í loftlausum fyrirlestrarsal og uppgötvaði að ég var um það bil að upplifa alvöru amerískan kraftaverkafyrirlestur. Í pontu stóð sjálfur Messías með kolgeitbros og lausnirnar á vandamálum heimsins eins og skínandi gull á hverjum fingri. Hann hóf fyrirlesturinn á persónulegum nótum. Þremur árum áður hafði hann verið í mikilli lægð í lífinu, var í leiðinlegu námi og lánlausu ástarsambandi, umkringdur neikvæðum og gagnrýnum vinum. Og hann var líka feitur. Það birti þó til í lífi hans þegar hann kynntist þeim hugmyndum sem hann var um það bil að kynna fyrir okkur og voru byggðar á viðurkenndum sálfræðirannsóknum. Þær gengu flestar út á jákvæðni, bjartsýni og óbilandi sjálfstraust („skrifaðu sjálfum þér ástarbréf einu sinni í mánuði"). Eða með orðum Messíasar sjálfs: Gagnrýnir og neikvæðir einstaklingar eru krabbamein á hópnum. Ráðleggingarnar voru kryddaðar með líflegri framkomu, uppörvandi partítónlist og tilvitnunum í Paulo Coelho. Undir lok fyrirlestrarins höfðu allir lofað bót og betrun, enda vildi enginn vera krabbamein á hópnum. Kunnuglegir tónar byrjuðu að óma: jú, það var Eye of the tiger. Messías hóf að æsa hópinn upp, klappa, stappa og syngja. Ögn meðvituð múgæsing greip um sig, áhorfendur stukku á fætur ölvaðir af jákvæðni, fólk lét berast um á höndum félaga sinna og einhver öskraði: Partííííí! Klukkan var rétt um 12 á hádegi. Stemningin eins og í ofsatrúarsöfnuði sem hefur komið sér saman um að fremja dýrðlegt fjöldasjálfsmorð og safnast til feðra sinna í partíparadís. Það var þá sem það rann upp fyrir mér af hverju meðleigjandi minn hlustaði á Eye of the tiger á hverjum morgni. Hann hefur auðvitað farið á svona fyrirlestur og hafið hvern dag á því að hoppa um fyrir framan spegilinn hrópandi: Ég er frábær! Ég get þetta! Koma svo! Hann var reyndar frekar hallærislegur gaur, en hann hefði aldrei trúað því þótt ég segði honum það.
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun
Óboðlegt ástand á Landspítala – okkar sjónarhorn Hildur Jónsdóttir,Einar Freyr Ingason,Þórir Bergsson Skoðun
Stöðvum helvíti á jörðu Birna Þórarinsdóttir,Bjarni Gíslason,Gísli Rafn Ólafsson,Sigríður Schram,Stella Samúelsdóttir,Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun
Tekist á um hvort lýðræðið á Íslandi sé virkt eða hvort hefðaréttur sé á völdum Þórður Snær Júlíusson Skoðun