Páskapistill Óttar Guðmundsson skrifar 31. mars 2018 09:30 Nú líður að páskum. Í kirkjum landsins safnast saman þeir sem enn eru eftir í þjóðkirkjunni til að rifja upp píslargöngu frelsarans. Sögusviðið er Jerúsalem fyrir 2000 árum. Kristur kemur ríðandi inn í borgina umkringdur lærisveinum sínum. Hann er úthrópaður sem falsspámaður af virtum stjórnmálamönnum, prestum og þekktum álitsgjöfum. Áhrifamenn krefjast þess að hann verði krossfestur enda sé hann hættulegur yfirvöldum. Fjölmargir skynjar hvernig vindurinn blæs og ákveða „að hoppa á vagninn“ og taka undir með kórnum. Múgsefjun grípur um sig þar sem allir keppast við að æpa sem hæst. Jafnvel rómverskum embættismönnum ofbýður þessi ofstækisfulla hjarðhegðun og hvetja til hófsemi. Fylgismenn Jesú eru uggandi enda er andrúmsloftið lævi blandið. Kristur sjálfur óttast um staðfestu stuðningsmanna sinna og sér svikara á hverju strái. Þegar hatursstemmingin nær hámarki er Símon Pétur yfirlærisveinn þráspurður hvort hann sé einn af fylgismönnum Krists. Hann segir nei, nei og aftur nei og fyrr en varir er Pétur genginn í lið með andstæðingum frelsarans og sjálfs sín. Þetta er alvanalegt í netmiðlum nútímans. Menn efast um eigin dómgreind og láta fyrirsjáanlega álitsgjafa og viðhlæjendur þeirra snúa sér í fjölmörgum málum. Þeir týna sjálfum sér eins og Símon Pétur gerir og ganga í lið með óvinum sínum. Áður en varir eru menn þátttakendur í opinberum aftökum á netinu. Minnumst sr. Hallgríms á þessum páskum sem endranær þegar hann segir: Vei þeim dómara, er veit og sér, víst hvað um málið réttast er, vinnur það þó fyrir vinskap manns að víkja af götu sannleikans. Gleðilega páska. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Óttar Guðmundsson Mest lesið Riddarar kærleikans Halla Tómasdóttir Skoðun Um mennsku og samfélag Bolli Pétur Bollason Skoðun Skynsemi Miðflokksins Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Er rúmdýnan þín hægt og rólega að murka úr þér líftóruna? Gunnar Dan Wiium Skoðun Þegar Joe Camel varð jafngóður vinur barnanna og Mikki mús Eyrún Magnúsdóttir Skoðun Það er verið að hafa okkur að fíflum. Davíð Bergmann Skoðun Svarar ekki kostnaði að bjarga sjálfum sér Kári Helgason Skoðun Íslenska er ekki eina málið Lilja Magnúsdóttir Skoðun Að búa til steind getur haft skelfilegar afleiðingar! Elínrós Erlingsdóttir Skoðun Dauði vefsíðunnar eins og við þekkjum hana Kristján Már Hauksson Skoðun
Nú líður að páskum. Í kirkjum landsins safnast saman þeir sem enn eru eftir í þjóðkirkjunni til að rifja upp píslargöngu frelsarans. Sögusviðið er Jerúsalem fyrir 2000 árum. Kristur kemur ríðandi inn í borgina umkringdur lærisveinum sínum. Hann er úthrópaður sem falsspámaður af virtum stjórnmálamönnum, prestum og þekktum álitsgjöfum. Áhrifamenn krefjast þess að hann verði krossfestur enda sé hann hættulegur yfirvöldum. Fjölmargir skynjar hvernig vindurinn blæs og ákveða „að hoppa á vagninn“ og taka undir með kórnum. Múgsefjun grípur um sig þar sem allir keppast við að æpa sem hæst. Jafnvel rómverskum embættismönnum ofbýður þessi ofstækisfulla hjarðhegðun og hvetja til hófsemi. Fylgismenn Jesú eru uggandi enda er andrúmsloftið lævi blandið. Kristur sjálfur óttast um staðfestu stuðningsmanna sinna og sér svikara á hverju strái. Þegar hatursstemmingin nær hámarki er Símon Pétur yfirlærisveinn þráspurður hvort hann sé einn af fylgismönnum Krists. Hann segir nei, nei og aftur nei og fyrr en varir er Pétur genginn í lið með andstæðingum frelsarans og sjálfs sín. Þetta er alvanalegt í netmiðlum nútímans. Menn efast um eigin dómgreind og láta fyrirsjáanlega álitsgjafa og viðhlæjendur þeirra snúa sér í fjölmörgum málum. Þeir týna sjálfum sér eins og Símon Pétur gerir og ganga í lið með óvinum sínum. Áður en varir eru menn þátttakendur í opinberum aftökum á netinu. Minnumst sr. Hallgríms á þessum páskum sem endranær þegar hann segir: Vei þeim dómara, er veit og sér, víst hvað um málið réttast er, vinnur það þó fyrir vinskap manns að víkja af götu sannleikans. Gleðilega páska.