Konur laga líka Hildur Björnsdóttir skrifar 7. apríl 2017 07:00 Ég held ég þekki töfrafólk. Alls kyns töfrafólk. Óskir mínar hvers konar, framkallar það allar. Það er sama hversu beiðnin er flókin. Undarleg eða óhefðbundin. Allt verður að veruleika. Náðargáfan yfirskilvitleg. Ég stend í framkvæmdum. Stórræðum. Bý fjölskyldunni hreiður. Breyti og bæti. Umturna. Þetta geri ég ekki einsömul. Herdeildir iðnlærðra meðferðis. Lausnamiðað verksvit þeirra töfrum líkast. Fyllir mann vanmætti og lotningu. Það eru fáar starfsstéttir sem kalla fram viðlíka viðbrögð. Fáir þykja mér jafn flinkir. Sniðugir og snjallir. Ég fyllist vanmáttarkennd. Þegar sonurinn var tvævetur bilaði ljósabúnaður heimilisins. Vandamálið slíkt að til þurfti fagmann. Drengurinn setti í brýrnar og sagði ákveðinn: „Við þurfum að hringja í manninn.“ Ég svaraði um hæl: „Nei, við þurfum að hringja í konuna.“ Við tók uppeldisfræðileg leit að kvenkyns rafvirkja. Konan var vandfundin. Nokkurs konar nál í heystakki. Hún kom þó í leitirnar – og drengurinn skyldi berja hana augum – sjá konuna laga búnaðinn. Því konur laga líka. Mörgum iðngreinum fylgir karllæg ímynd. Hughrif um kröftugan karl. Stöndugan og sterkan. Stæðilegan. Meirihlutinn er kannski karlkyns – en iðnlærðum konum fjölgar. Námsval er mörgum ógnvekjandi völundarhús. Leiðarvalið afdrifaríkt fyrir framhaldið allt. Það vill enginn enda í öngstræti. Á vegferðinni mættu fleiri beina sjónum að iðnnámi. Ekki síður stúlkur en drengir. Möguleikarnir margs konar, atvinnuhorfurnar góðar og tekjumöguleikarnir miklir. Svo ekki sé minnst á lotningu mína – og auðvitað alla töfrana. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Hildur Björnsdóttir Mest lesið Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Við ákærum – hver sveik strandveiðisjómenn? Kjartan Páll Sveinsson Skoðun
Ég held ég þekki töfrafólk. Alls kyns töfrafólk. Óskir mínar hvers konar, framkallar það allar. Það er sama hversu beiðnin er flókin. Undarleg eða óhefðbundin. Allt verður að veruleika. Náðargáfan yfirskilvitleg. Ég stend í framkvæmdum. Stórræðum. Bý fjölskyldunni hreiður. Breyti og bæti. Umturna. Þetta geri ég ekki einsömul. Herdeildir iðnlærðra meðferðis. Lausnamiðað verksvit þeirra töfrum líkast. Fyllir mann vanmætti og lotningu. Það eru fáar starfsstéttir sem kalla fram viðlíka viðbrögð. Fáir þykja mér jafn flinkir. Sniðugir og snjallir. Ég fyllist vanmáttarkennd. Þegar sonurinn var tvævetur bilaði ljósabúnaður heimilisins. Vandamálið slíkt að til þurfti fagmann. Drengurinn setti í brýrnar og sagði ákveðinn: „Við þurfum að hringja í manninn.“ Ég svaraði um hæl: „Nei, við þurfum að hringja í konuna.“ Við tók uppeldisfræðileg leit að kvenkyns rafvirkja. Konan var vandfundin. Nokkurs konar nál í heystakki. Hún kom þó í leitirnar – og drengurinn skyldi berja hana augum – sjá konuna laga búnaðinn. Því konur laga líka. Mörgum iðngreinum fylgir karllæg ímynd. Hughrif um kröftugan karl. Stöndugan og sterkan. Stæðilegan. Meirihlutinn er kannski karlkyns – en iðnlærðum konum fjölgar. Námsval er mörgum ógnvekjandi völundarhús. Leiðarvalið afdrifaríkt fyrir framhaldið allt. Það vill enginn enda í öngstræti. Á vegferðinni mættu fleiri beina sjónum að iðnnámi. Ekki síður stúlkur en drengir. Möguleikarnir margs konar, atvinnuhorfurnar góðar og tekjumöguleikarnir miklir. Svo ekki sé minnst á lotningu mína – og auðvitað alla töfrana.