Er ég einn í soðkökunni? Tómas Þór Þórðarson skrifar 2. mars 2017 07:00 Í gær lauk þriggja daga hátíð sem samanstendur af bolludegi, sprengidegi og öskudegi. Þetta er hamingjusamasta hátíð ársins þar sem henni fylgir bara át á rjómafylltu deigi með glassúr, söltuðu kjöti og nammi. Bollusprengiöskudegi fylgir ekkert stress eins og jólunum og engar gjafir. Hátíðarnar gerast ekki mikið betri. Bolludagur hefur alltaf verið uppáhaldið mitt. Hann varð enn betri þegar ég fann sálufélaga í vinnunni sem er jafnmikill aðdáandi en saman hefjum við svokallaða bolluviku 6-7 dögum áður en bolludagurinn sjálfur gengur í garð. Ég skal þó viðurkenna að þegar ég var hálfnaður í gegnum eina Nutella-bollu frá Bakarameistaranum í öðru bollukaffi mánudagsins eftir sex daga át var ég feginn að 300 plús dagar eru í næsta bolluát. Öskudagurinn er minnst sérstakur í minningunni. Þrátt fyrir ágætis barnæsku var búningagerð eða áhugi á þeim ekki í fyrirrúmi hjá foreldrum mínum. Í eina skiptið sem ég grenjaði í gegn að fá alvöru búning reif ég grænu sokkabuxurnar hans Hróa hattar frá rassgati til pungs og þurfti að klára daginn í gallabuxum. Engum hefði verið hleypt inn í Skírisskóg þannig klæddum. Stærsta spurningin mín varðandi þessa hátíð er í tengslum við sprengidaginn þar sem saltkjöt og baunir (túkall, sorrí, ég varð) er á boðstólum hjá landsmönnum. Ég ólst upp við að fá og fæ enn einhvers konar soðinn hafraklatta sem kallast soðkaka. Með hverju árinu virðist koma betur og betur í ljós að þetta er bara á boðstólum á mínu heimili. Það virðist enginn kannast við þetta, eða hvað?Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tómas Þór Þórðarson Mest lesið Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Sigrar og raunir íslenska hestsins Elín Íris Fanndal Skoðun Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Góðir grannar Landsvirkjunar og við hin Kjartan Ágústsson Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun
Í gær lauk þriggja daga hátíð sem samanstendur af bolludegi, sprengidegi og öskudegi. Þetta er hamingjusamasta hátíð ársins þar sem henni fylgir bara át á rjómafylltu deigi með glassúr, söltuðu kjöti og nammi. Bollusprengiöskudegi fylgir ekkert stress eins og jólunum og engar gjafir. Hátíðarnar gerast ekki mikið betri. Bolludagur hefur alltaf verið uppáhaldið mitt. Hann varð enn betri þegar ég fann sálufélaga í vinnunni sem er jafnmikill aðdáandi en saman hefjum við svokallaða bolluviku 6-7 dögum áður en bolludagurinn sjálfur gengur í garð. Ég skal þó viðurkenna að þegar ég var hálfnaður í gegnum eina Nutella-bollu frá Bakarameistaranum í öðru bollukaffi mánudagsins eftir sex daga át var ég feginn að 300 plús dagar eru í næsta bolluát. Öskudagurinn er minnst sérstakur í minningunni. Þrátt fyrir ágætis barnæsku var búningagerð eða áhugi á þeim ekki í fyrirrúmi hjá foreldrum mínum. Í eina skiptið sem ég grenjaði í gegn að fá alvöru búning reif ég grænu sokkabuxurnar hans Hróa hattar frá rassgati til pungs og þurfti að klára daginn í gallabuxum. Engum hefði verið hleypt inn í Skírisskóg þannig klæddum. Stærsta spurningin mín varðandi þessa hátíð er í tengslum við sprengidaginn þar sem saltkjöt og baunir (túkall, sorrí, ég varð) er á boðstólum hjá landsmönnum. Ég ólst upp við að fá og fæ enn einhvers konar soðinn hafraklatta sem kallast soðkaka. Með hverju árinu virðist koma betur og betur í ljós að þetta er bara á boðstólum á mínu heimili. Það virðist enginn kannast við þetta, eða hvað?Greinin birtist fyrst í Fréttablaðinu.
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Reykjavíkurborg á flestar félagslegar íbúðir en Garðabær rekur lestina Heimir Már Pétursson Skoðun