Börnin frekar en björninn Tómas Þór Þórðarson skrifar 4. ágúst 2016 06:00 Íslendingar eru heimsmeistarar í að rífast nánast út af engu og/eða tuða yfir fréttum. Tuð er fyrir löngu orðið þjóðarsport okkar Íslendinga þó það hafi ekki komið almennilega upp á yfirborðið fyrr en á síðustu árum. Eftir þriggja vikna sameiningu þjóðar á meðan strákarnir okkar voru að gera stórkostlega hluti á EM þar sem við börðumst til dæmis öll saman gegn „illmenninu“ Cristiano Ronaldo var kominn aftur tími til að rífast. Hamingjan lifði í tvær vikur þar til ísbjörn var skotinn fyrir norðan. Þá gleymdu allir gleðinni og fóru að rífast. Hvernig datt mönnum í hug að skjóta eitt af hættulegustu dýrum jarðar, sársvangt á vappi þar sem börn voru að leik? Þetta var bara í alvöru spurning sem fólk velti upp. Birnan var örugglega ekkert svöng, nei, nei. Við mannfólkið þurfum að fá okkur eina með öllu eftir 500 metra sprett í Laugardalslaug. Hvítabjörninn var vafalítið til í eitt barn með öllu eftir 600 km sund frá Grænlandi! Allir sem stóðu að aðgerðinni hugsuðu fyrst og fremst um öryggi fólksins fyrir þessu stórhættulega og sársvanga dýri en sumum tókst að tuða yfir því líka. Börnum finnast bangsar krúttlegir og þau vita ekki betur. Hvað ef félagi hvítabjarnarins á listanum yfir hættulegustu dýr heims, kóbraslangan, myndi skríða úr einum bátnum við Reykjavíkurhöfn? Þá væru allir sammála um að lóga dýrinu því slöngur eru ekki jafn krúttlegar og bangsar. Það er nú þegar einn Íslendingur búinn að týna lífinu af völdum ísbjarnar. Það var á Grænlandi í fyrra. Sem betur fer var um að ræða hest en ekki manneskju. Leikum ekki við bangsann og höldum dauðsföllum mannfólks áfram á núllinu. Elskum börnin. Skjótum björninn. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Tómas Þór Þórðarson Mest lesið Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Ferðalag úr fangelsi hugans Sigurður Árni Reynisson Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Friðum Eyjafjörð Jana Salóme Ingibjargar Jósepsdóttir Skoðun Hraðahindranir fyrir strætó Sveinn Ólafsson Skoðun Vitundarvakning um auðlindir þjóðar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir Skoðun Það eru allir að greinast með þetta POTS – hvað er það? Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun
Íslendingar eru heimsmeistarar í að rífast nánast út af engu og/eða tuða yfir fréttum. Tuð er fyrir löngu orðið þjóðarsport okkar Íslendinga þó það hafi ekki komið almennilega upp á yfirborðið fyrr en á síðustu árum. Eftir þriggja vikna sameiningu þjóðar á meðan strákarnir okkar voru að gera stórkostlega hluti á EM þar sem við börðumst til dæmis öll saman gegn „illmenninu“ Cristiano Ronaldo var kominn aftur tími til að rífast. Hamingjan lifði í tvær vikur þar til ísbjörn var skotinn fyrir norðan. Þá gleymdu allir gleðinni og fóru að rífast. Hvernig datt mönnum í hug að skjóta eitt af hættulegustu dýrum jarðar, sársvangt á vappi þar sem börn voru að leik? Þetta var bara í alvöru spurning sem fólk velti upp. Birnan var örugglega ekkert svöng, nei, nei. Við mannfólkið þurfum að fá okkur eina með öllu eftir 500 metra sprett í Laugardalslaug. Hvítabjörninn var vafalítið til í eitt barn með öllu eftir 600 km sund frá Grænlandi! Allir sem stóðu að aðgerðinni hugsuðu fyrst og fremst um öryggi fólksins fyrir þessu stórhættulega og sársvanga dýri en sumum tókst að tuða yfir því líka. Börnum finnast bangsar krúttlegir og þau vita ekki betur. Hvað ef félagi hvítabjarnarins á listanum yfir hættulegustu dýr heims, kóbraslangan, myndi skríða úr einum bátnum við Reykjavíkurhöfn? Þá væru allir sammála um að lóga dýrinu því slöngur eru ekki jafn krúttlegar og bangsar. Það er nú þegar einn Íslendingur búinn að týna lífinu af völdum ísbjarnar. Það var á Grænlandi í fyrra. Sem betur fer var um að ræða hest en ekki manneskju. Leikum ekki við bangsann og höldum dauðsföllum mannfólks áfram á núllinu. Elskum börnin. Skjótum björninn.