Þroskamerki Kolbeinn Tumi Daðason skrifar 29. júlí 2015 07:00 Fram á þrítugsaldur þurfti að draga mig á eyrunum í gönguferðir. Ég man eftir göngu á Keili á barnsárum með foreldrum mínum og frændfólki þar sem ég grét úr mér augun yfir óréttlæti heimsins að ganga fjall í staðinn fyrir að fara í fótbolta. Samt beið mín súkkulaðisnúður á toppnum. Á dauða mínum átti ég von frekar en að ég ætti eftir að hafa gaman af gönguferðum síðar meir en sú er orðin raunin. Síðdegis á laugardag mætti ég ásamt 35 samstarfsmönnum og fylgihlutum í Langadal í Þórsmörk eftir þriggja daga göngu um svokallaðan Strútsstíg. Aldrei hafði ég heyrt á hann minnst en ég gleymi honum ekki í bráð. Persónulega stóð Strútslaug, heit laug á fyrstu dagleið, upp úr hvað náttúruperlur varðar en þær voru reyndar á hverju strái. Ferðinvar algjör lúxusferð í ljósi þess að við þurftum aðeins að bera dagpoka þar sem annað beið okkar í skálunum þökk sé Ófeigi, stórkostlegum rútubílstjóra – já og sjómanni! Hann smellpassaði í hóp ferðafélaganna sem voru hver öðrum skemmtilegri. Ef einhver bar upp spurningu sem hófst á orðunum: „Gætirðu nokkuð…“ var svarið alltaf „já“ eða „ekkert mál“. Frábær hópur. Það er magnað hvernig fólk úr öllum áttum, á ólíkum aldri og með ólíkar skoðanir getur smellpassað saman og notið sín eins og var tilfellið í ferðinni. Hvert sem litið var mátti sjá brosandi andlit enda markmið allra að skemmta sér sem best. Óhætt er að segja að það hafi tekist og reikna ég með að allir sem fóru í gönguna í ár ætli að endurtaka leikinn að ári eigi þeir þess kost. Göngunni lauk svo í Þórsmörk. Ég hef aðeins tvisvar áður komið í Þórsmörk, þann einstaka stað, og hafði aðeins gist þar einu sinni. Eitthvað finnst mér það fátæklegt enda upplifi ég staðinn sem himnaríki kynslóðarinnar á undan minni. Allir virðast eiga frábærar minningar þaðan og nú á ég mínar. Til stendur að fjölga ferðum á þennan einstaka stað og skapa fleiri. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbeinn Tumi Daðason Mest lesið Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir Skoðun Halldór 27.03.2024 Halldór Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun
Fram á þrítugsaldur þurfti að draga mig á eyrunum í gönguferðir. Ég man eftir göngu á Keili á barnsárum með foreldrum mínum og frændfólki þar sem ég grét úr mér augun yfir óréttlæti heimsins að ganga fjall í staðinn fyrir að fara í fótbolta. Samt beið mín súkkulaðisnúður á toppnum. Á dauða mínum átti ég von frekar en að ég ætti eftir að hafa gaman af gönguferðum síðar meir en sú er orðin raunin. Síðdegis á laugardag mætti ég ásamt 35 samstarfsmönnum og fylgihlutum í Langadal í Þórsmörk eftir þriggja daga göngu um svokallaðan Strútsstíg. Aldrei hafði ég heyrt á hann minnst en ég gleymi honum ekki í bráð. Persónulega stóð Strútslaug, heit laug á fyrstu dagleið, upp úr hvað náttúruperlur varðar en þær voru reyndar á hverju strái. Ferðinvar algjör lúxusferð í ljósi þess að við þurftum aðeins að bera dagpoka þar sem annað beið okkar í skálunum þökk sé Ófeigi, stórkostlegum rútubílstjóra – já og sjómanni! Hann smellpassaði í hóp ferðafélaganna sem voru hver öðrum skemmtilegri. Ef einhver bar upp spurningu sem hófst á orðunum: „Gætirðu nokkuð…“ var svarið alltaf „já“ eða „ekkert mál“. Frábær hópur. Það er magnað hvernig fólk úr öllum áttum, á ólíkum aldri og með ólíkar skoðanir getur smellpassað saman og notið sín eins og var tilfellið í ferðinni. Hvert sem litið var mátti sjá brosandi andlit enda markmið allra að skemmta sér sem best. Óhætt er að segja að það hafi tekist og reikna ég með að allir sem fóru í gönguna í ár ætli að endurtaka leikinn að ári eigi þeir þess kost. Göngunni lauk svo í Þórsmörk. Ég hef aðeins tvisvar áður komið í Þórsmörk, þann einstaka stað, og hafði aðeins gist þar einu sinni. Eitthvað finnst mér það fátæklegt enda upplifi ég staðinn sem himnaríki kynslóðarinnar á undan minni. Allir virðast eiga frábærar minningar þaðan og nú á ég mínar. Til stendur að fjölga ferðum á þennan einstaka stað og skapa fleiri.
Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun