Innst inni hljómsveitargaur
Bergsveinn, eða Beggi eins og hann er alltaf kallaður, byrjaði ungur í bransanum og var í rapphljómsveit fimmtán ára gamall. Hann vakti síðan mikla athygli þegar hann tók þátt í söngleiknum The Commitments á menntaskólaaldri og í kjölfarið var hljómsveitin Sóldögg stofnuð 1995.
„Þegar þetta afmæli kom upp fór ég í smá naflaskoðun og hugsaði hver ég væri eiginlega. Jú, ég er ráðsettur maður og vinn mína vinnu hjá Ölgerðinni í matvælabransanum og hef gert í mörg ár. En innst inni er ég hljómsveitargaur. Mamma kom einmitt í gær heim með gamla teikniblokk frá því ég var sjö ára. Þar var ég búinn að teikna óla prik kalla með hljóðfæri uppi á sviði og svo stóð með krakkaskrift fyrir ofan: „Ég ætla að verða söngvari þegar ég verð stór.“ Ég er bara þessi gaur.“
Springa úr sköpunarkrafti
Sóldaggarmeðlimirnir fjórir hittust á dögunum til að athuga hvort fótur væri fyrir því að spila opinberlega á afmælinu. „Við komum saman, allir komnir með grátt í skeggið og vangann en svo var þetta eins og að fara í tímavél. Falleg nærvera skapaðist og fullt af hugmyndum fór á flug. Á þessari einu æfingu gerðum við grunn að þremur nýjum lögum. Allir að springa úr sköpunarkrafti.“
Hljómsveitin hætti störfum árið 2001 eftir sex ára spilamennsku úti um allt land og um það bil 130 böll á ári. Hver einasta helgi fór í akstur landshorna á milli þar sem sofið var í rútunni á daginn og spilað á kvöldin. Sveitin náði skottinu á sveitaballatímabilinu og Beggi lýsir tímanum sem einu stóru partíi. En af hverju hætti hljómsveitin?
„Af því að partíið var í raun löngu búið,“ segir Beggi hlæjandi en bætir svo einlægur við að hann hafi hreinlega klárað sig andlega. „Þessi lífsstíll keyrði mig eiginlega í þrot enda vorum við í hljómsveitinni ekki beint þekktir fyrir að vera þessir fyrirmyndarpopparar eins og þekkjast í dag – þessir sem eru í íþróttum, bragða ekki áfengi og eru góðar fyrirmyndir fyrir unga fólkið. Á einhverjum tímapunkti fór ég að gleyma af hverju ég væri í þessu og ég týndi sjálfum mér. Þess vegna tók ég meðvitaða og heiðarlega ákvörðun um að hætta í músík. Þrátt fyrir að ég hefði mikla ástríðu fyrir tónlist þá varð ég að gera þetta til að breyta lífi mínu og koma fótunum niður á jörðina. Ég hætti að drekka og hef ekki smakkað vín frá árinu 2003. Áfengi helst oft í hendur við svona mikla spilamennsku því á einhverjum tímapunkti ferðu að halla þér að einhverri hækju.“
Við tók alveg nýtt líf hjá Begga. Hann tók saman við æskuástina og stofnaði fjölskyldu. „Það gerðust alveg æðislegir hlutir eftir að ég tók þessa ákvörðun. Ég var búinn að taka rokklífsstílinn alla leið og kláraði pakkann. Það gerir það að verkum að þegar ég er að kveikja á gasgrillinu eða að leira á laugardagskvöldi þá er ekkert þarna úti sem togar í mig lengur. Been there – done that,“ segir Beggi glottandi.
Er þá barnadraumurinn um að starfa sem söngvari farinn út í buskann?
„Nei, nei. Ég er búinn að vera með annan fótinn í bransanum. Ég var í Vinum vors og blóma á tímabili, söng með Pöpum og hef tekið þátt í einhverjum uppfærslum. Það er gott að koma að þessu aftur en bara svona yfirvegað. Þegar maður er svona skýr þá upplifir maður þetta öðruvísi, sambandið við fólkið í salnum verður betra og kikkið enn meira. Maður er meira svona frá hjartanu í þessu, enda er ég orðinn miklu næmari og meyrari með því að vera vímulaus. Hrokinn og óttinn eru farnir.“
Sóldögg kemur fjórum sinnum fram á næstu mánuðum. Fyrsta giggið verður í kvöld á Spot í Kópavogi en lokahnykkurinn verður á Þjóðhátíð í Eyjum, eða hvað?
„Við ákváðum að gera tónlist í sumar. Semja og hafa gaman. Ég veit ekkert hvert það leiðir okkur. Við erum náttúrulega komnir á ákveðinn aldur og tónlistarsenan búin að breytast mjög mikið. En fyrir okkur er bara æði að búa til smá tónlist aftur.“
