Skottið fullt af drasli Frosti Logason skrifar 29. janúar 2015 07:00 Ég hlustaði á útvarpið á leið minni til vinnu í gærmorgun og heyrði þar nýjan fróðleik sem ég á eftir að búa að það sem eftir lifir ævi minnar. Þar var læknir sem fræddi hlustendur um þá staðreynd að inntaka sítrónusafa að morgni í volgu vatni gerði kraftaverk fyrir lifrina, þarma og ristil. Sítrónan gerir það að verkum að betri hreyfing kemst á allt þetta kerfi flókinna líffæra en lífið gengur víst miklu betur fyrir sig þegar við náum að hreinsa óæskilegar gallsýrur út um þarmana og nýrun frekar en með öðrum leiðum sem liggja upp á við. Læknirinn sagði mikilvægt að fara á fætur á milli klukkan sjö og níu til þess að sleppa út því sem lifrin væri búin að framleiða yfir nóttina. Ef þessi hreinsun fær ekki að eiga sér stað aukast víst líkurnar á alls kyns óþægindum en níutíu prósent af öllum vandamálum mannsins eiga jú upptök sín að rekja til ristilsins. Ég og samstarfsfélagi minn fórum að vorkenna sjálfum okkur fyrir það erfiða hlutskipti að sitja stöðugt fastir til hádegis fyrir framan hljóðnemann í beinni útsendingu. Það gerir það nefnilega að verkum að okkur gefst yfirleitt ekki færi á að leyfa þessari mikilvægu hreinsun að eiga sér stað fyrr en um eða eftir hádegi. En sú mæða, hugsuðum við, eflaust styttist ævi okkar umtalsvert með því að geyma allt þetta drasl í skottinu fram eftir degi. Það var því hughreystandi þegar hlustendur hringdu inn og bentu okkur á að það væru aðrir hópar í samfélaginu sem hefðu það skítt í þessum efnum. Nægir þar að nefna strætóbílstjórann sem þurfti að deila sínum hægðum niður á þrjár mínútur í Mjóddinni og klára svo rest niðri á Hlemmi klukkutíma síðar. Kranamaðurinn í Borgartúni átti líka alla okkar samúð þar sem hann hírðist í tugmetra hæð heilu og hálfu dagana og gat lítið annað gert en að horfa með hýru auga á tóman kaffibolla sinn þegar náttúran kallaði. Þá megum við allavega þakka fyrir að geta í neyðartilvikum skellt Bitter Sweet Symphony á fóninn og hlaupið inn á náðhúsið með skeiðklukkuna að vopni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Ef þið þurfið að segja upphátt að þið séuð ekki rasistar... Nichole Leigh Mosty Skoðun 56.000 krónur í vasa Kópavogsbúa Ásdís Kristjánsdóttir Skoðun Af hverju byggjum við innan gróinna hverfa? Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun NordAN: Vegið að norrænni forvarnarstefnu Siv Friðleifsdóttir Skoðun Hugleiðingar og skoðanaskipti um rasisma og útlendingahatur Ole Anton Bieltvedt Skoðun Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun Þéttari byggð: Hver nýtur ábatans — og hver borgar brúsann? Daði Freyr Ólafsson Skoðun Er stríðsglæpamaður í rútunni? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir, Hrönn Guðmundsdóttir Skoðun Bensínstöðvardíll og Birkimelur Helgi Áss Grétarsson Skoðun
Ég hlustaði á útvarpið á leið minni til vinnu í gærmorgun og heyrði þar nýjan fróðleik sem ég á eftir að búa að það sem eftir lifir ævi minnar. Þar var læknir sem fræddi hlustendur um þá staðreynd að inntaka sítrónusafa að morgni í volgu vatni gerði kraftaverk fyrir lifrina, þarma og ristil. Sítrónan gerir það að verkum að betri hreyfing kemst á allt þetta kerfi flókinna líffæra en lífið gengur víst miklu betur fyrir sig þegar við náum að hreinsa óæskilegar gallsýrur út um þarmana og nýrun frekar en með öðrum leiðum sem liggja upp á við. Læknirinn sagði mikilvægt að fara á fætur á milli klukkan sjö og níu til þess að sleppa út því sem lifrin væri búin að framleiða yfir nóttina. Ef þessi hreinsun fær ekki að eiga sér stað aukast víst líkurnar á alls kyns óþægindum en níutíu prósent af öllum vandamálum mannsins eiga jú upptök sín að rekja til ristilsins. Ég og samstarfsfélagi minn fórum að vorkenna sjálfum okkur fyrir það erfiða hlutskipti að sitja stöðugt fastir til hádegis fyrir framan hljóðnemann í beinni útsendingu. Það gerir það nefnilega að verkum að okkur gefst yfirleitt ekki færi á að leyfa þessari mikilvægu hreinsun að eiga sér stað fyrr en um eða eftir hádegi. En sú mæða, hugsuðum við, eflaust styttist ævi okkar umtalsvert með því að geyma allt þetta drasl í skottinu fram eftir degi. Það var því hughreystandi þegar hlustendur hringdu inn og bentu okkur á að það væru aðrir hópar í samfélaginu sem hefðu það skítt í þessum efnum. Nægir þar að nefna strætóbílstjórann sem þurfti að deila sínum hægðum niður á þrjár mínútur í Mjóddinni og klára svo rest niðri á Hlemmi klukkutíma síðar. Kranamaðurinn í Borgartúni átti líka alla okkar samúð þar sem hann hírðist í tugmetra hæð heilu og hálfu dagana og gat lítið annað gert en að horfa með hýru auga á tóman kaffibolla sinn þegar náttúran kallaði. Þá megum við allavega þakka fyrir að geta í neyðartilvikum skellt Bitter Sweet Symphony á fóninn og hlaupið inn á náðhúsið með skeiðklukkuna að vopni.
Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun
Það ætti ekki vera í boði að útskifa fólk úr viðtalstímum hjá geðlæknum Atli Már Haraldsson Zebitz Skoðun