Barni boðið í bíl Fanney Birna Jónsdóttir skrifar 22. febrúar 2014 08:00 „Sæll, vinur, hvert ertu að fara? Skerjafjörð? Það er nú dálítið langt, má ég ekki bjóða þér far?“ Nákvæmlega svona hljómuðu orð vinar míns við ungan skólastrák sem var á göngu meðfram Ægisíðunni í storminum sem geisaði í vikunni. Drengurinn var illa klæddur, greinilega kaldur og hrakinn, með stóra tösku á bakinu og hljóðfæri í faðminum í þokkabót. Vinurminn, sem var á heimleið úr fiskbúðinni með ungbarn í aftursætinu, sagðist hafa séð drenginn og hugsað með sér að það væri ekkert annað í stöðunni en að rétta út hjálparhönd og skutla drengnum heim í ofsaveðrinu. Hann hikaði fyrst, af augljósum ástæðum, en ákvað síðan að uppfylla samfélagslegar skyldur sínar og bauð fram aðstoð. Drengurinn afþakkaði pent. Vinur minn og barnið hans fóru heim. Þegar hann sagði mér þessa sögu saup ég hveljur og er þar að auki búin að bíða eftir fréttaskotinu alla vikuna sem segir frá manninum sem reyndi að tæla til sín ungan dreng í Vesturbænum í vikunni. Það kom blessunarlega ekki. Eitt það fallegasta sem ég veit er þegar ókunnugir hjálpa hver öðrum. Þegar þeir finna hjá sér þörf til að hjálpa eldra fólki með innkaupapoka, aðstoða grátandi börn í Kringlunni sem hafa týnt foreldrum sínum, jafnvel styrkja eitthvert gott málefni. Auðvitað afþakkaði drengurinn farið. Væntanlega vel upp alinn og greinilega frá heimili sem fylgist með þróun skuggahliða íslensks samfélags. Við búum allt í einu í samfélagi þar sem ókunnugir geta verið hættulegir. Kannski fæstir, örfáir líklegast, en samt nógu margir til að engir foreldrar taki sénsinn. Ég vildi óska þess að við mættum bjóða köldum börnum far – og að þau gætu þegið það. En því miður mun ég brýna duglega fyrir mínum börnum að harka af sér og storma Ægisíðuna með vindinn í fangið. Það er synd. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fanney Birna Jónsdóttir Mest lesið 76 dagar Erlingur Sigvaldason Skoðun Húsnæðisbæturnar sem hurfu Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Sporin þín Valtýr Soffía Sigurðardóttir Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Hunsuðu menntamálin – en ætla nú að bjarga þeim Sigurður Kári Harðarson Skoðun Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun Er kominn tími til að láta endurmeta brunabótamatið á þínu húsnæði? Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun Hjartans mál í kennslu Sigurður Árni Reynisson Skoðun
„Sæll, vinur, hvert ertu að fara? Skerjafjörð? Það er nú dálítið langt, má ég ekki bjóða þér far?“ Nákvæmlega svona hljómuðu orð vinar míns við ungan skólastrák sem var á göngu meðfram Ægisíðunni í storminum sem geisaði í vikunni. Drengurinn var illa klæddur, greinilega kaldur og hrakinn, með stóra tösku á bakinu og hljóðfæri í faðminum í þokkabót. Vinurminn, sem var á heimleið úr fiskbúðinni með ungbarn í aftursætinu, sagðist hafa séð drenginn og hugsað með sér að það væri ekkert annað í stöðunni en að rétta út hjálparhönd og skutla drengnum heim í ofsaveðrinu. Hann hikaði fyrst, af augljósum ástæðum, en ákvað síðan að uppfylla samfélagslegar skyldur sínar og bauð fram aðstoð. Drengurinn afþakkaði pent. Vinur minn og barnið hans fóru heim. Þegar hann sagði mér þessa sögu saup ég hveljur og er þar að auki búin að bíða eftir fréttaskotinu alla vikuna sem segir frá manninum sem reyndi að tæla til sín ungan dreng í Vesturbænum í vikunni. Það kom blessunarlega ekki. Eitt það fallegasta sem ég veit er þegar ókunnugir hjálpa hver öðrum. Þegar þeir finna hjá sér þörf til að hjálpa eldra fólki með innkaupapoka, aðstoða grátandi börn í Kringlunni sem hafa týnt foreldrum sínum, jafnvel styrkja eitthvert gott málefni. Auðvitað afþakkaði drengurinn farið. Væntanlega vel upp alinn og greinilega frá heimili sem fylgist með þróun skuggahliða íslensks samfélags. Við búum allt í einu í samfélagi þar sem ókunnugir geta verið hættulegir. Kannski fæstir, örfáir líklegast, en samt nógu margir til að engir foreldrar taki sénsinn. Ég vildi óska þess að við mættum bjóða köldum börnum far – og að þau gætu þegið það. En því miður mun ég brýna duglega fyrir mínum börnum að harka af sér og storma Ægisíðuna með vindinn í fangið. Það er synd.
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun
Ákall til KKÍ og íslensku íþróttahreyfingarinnar Ragnhildur Hólmgeirsdóttir,Oddný Björg Rafnsdóttir,Svanhildur Anja Ástþórsdóttir,Guðjón Magnússon,Margrét Rut Eddudóttir Skoðun
Hoppað í drullipolli við hliðina á Snorra Mássyni. Um allskonar fólk, líka í Miðflokknum Ægir Lúðvíksson Skoðun
Loftslagsverkfræði: Verkefni sem borgar sig ekki að láta bíða Snjólaug Árnadóttir,Páll Gunnarsson Skoðun