Tölvuteiknaði hamborgarinn Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 25. nóvember 2013 13:10 Ég stóð við afgreiðsluborð ónefndrar hamborgaraknæpu og skoðaði ljósmyndir af því sem var á matseðlinum á meðan ég beið eftir matnum mínum. Fljótlega tók ég eftir því að ekki var allt með felldu. Maturinn leit óraunverulega út og það var eitthvað dularfullt í gangi á efri hluta hamborgarabrauðanna. Að lokum fattaði ég hvað var að. Þetta var allt sama brauðið. Ostborgarinn, beikonborgarinn og barbíkjúborgarinn, allir voru þeir í sama brauðinu. Það var sesamfræjamunstrið sem kom upp um blekkinguna. Svo þegar ég fékk matinn leit hann að sjálfsögðu allt öðruvísi út en á myndunum. Svona líkt og einhver hefði sest ofan á hann. Þetta er ekki óalgengt, og líklega hafði bara verið tekin ljósmynd af einu hamborgarabrauði, einum hamborgara, og svo öllu meðlætinu sem í boði er. Síðan hefur einhver tölvunörd með lummu í vör sett saman hvern borgara fyrir sig í Photoshop. Notað öll trixin sem hann kann til að gera hvern og einn sem girnilegastan. Þetta er sama aðferð og við Íslendingar notum til að lokka, eða ætti ég að segja narra, ferðamenn hingað til lands. Ferðaþjónustan er í miklum blóma, en það er örugglega að einhverju leyti vegna þess að við skreytum sannleikann aðeins. Við sýnum þeim mikilfenglegar ljós- og hreyfimyndir af íslenskri náttúru sem enginn hefur séð með berum augum. Ísland er að mörgu leyti fallegt, en það er grátt á litinn. Við vitum það öll. Allt annað er fölsun. Enginn Íslendingur borðar kæstan hákarl og lopapeysueign landans er í sögulegu lágmarki. Fullyrðingar um að "vinsælasti veitingastaður Íslands sé pylsuvagn" er röng. Bæjarins bestu er nefnilega ekki veitingastaður heldur pylsuvagn. Myndir af litaleiðréttum norðurljósum sem speglast á silfruðu vatnsyfirborði eru heldur ekki ljósmyndir heldur tölvuteikningar, svona eins og í Toy Story. Þetta er ekki til í alvöru. Af hverju skrökvum við að útlendingum? Myndi enginn heimsækja okkur annars? Er ég kannski ekki ég, heldur bara fígúra í upplifuninni "Ísland"? Maður í risavöxnum Mikka músar-búningi að drepast úr hita því að viftan í búningnum er biluð? Búum við kannski öll á tölvuteiknuðum hamborgara? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Hverjir eru komnir með nóg? Nichole Leigh Mosty Skoðun Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson Skoðun Köllum Skjöld Íslands réttu nafni: Rasískt götugengi Ian McDonald Skoðun Að leigja okkar eigin innviði Halldóra Mogensen Skoðun Sameiginleg yfirlýsing 28 ríkja um málefni Palestínu, hvers virði er hún? Einar Ólafsson Skoðun Alltof mörg sveitarfélög á Íslandi! Gunnar Alexander Ólafsson Skoðun Evrópusambandsaðild - valdefling íslensks almennings Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Lýðheilsan að veði? Willum Þór Þórsson Skoðun Veimiltítustjórn og tugþúsundir dáinna barna Viðar Hreinsson Skoðun Málþóf sem valdníðsla Einar G. Harðarson Skoðun
Ég stóð við afgreiðsluborð ónefndrar hamborgaraknæpu og skoðaði ljósmyndir af því sem var á matseðlinum á meðan ég beið eftir matnum mínum. Fljótlega tók ég eftir því að ekki var allt með felldu. Maturinn leit óraunverulega út og það var eitthvað dularfullt í gangi á efri hluta hamborgarabrauðanna. Að lokum fattaði ég hvað var að. Þetta var allt sama brauðið. Ostborgarinn, beikonborgarinn og barbíkjúborgarinn, allir voru þeir í sama brauðinu. Það var sesamfræjamunstrið sem kom upp um blekkinguna. Svo þegar ég fékk matinn leit hann að sjálfsögðu allt öðruvísi út en á myndunum. Svona líkt og einhver hefði sest ofan á hann. Þetta er ekki óalgengt, og líklega hafði bara verið tekin ljósmynd af einu hamborgarabrauði, einum hamborgara, og svo öllu meðlætinu sem í boði er. Síðan hefur einhver tölvunörd með lummu í vör sett saman hvern borgara fyrir sig í Photoshop. Notað öll trixin sem hann kann til að gera hvern og einn sem girnilegastan. Þetta er sama aðferð og við Íslendingar notum til að lokka, eða ætti ég að segja narra, ferðamenn hingað til lands. Ferðaþjónustan er í miklum blóma, en það er örugglega að einhverju leyti vegna þess að við skreytum sannleikann aðeins. Við sýnum þeim mikilfenglegar ljós- og hreyfimyndir af íslenskri náttúru sem enginn hefur séð með berum augum. Ísland er að mörgu leyti fallegt, en það er grátt á litinn. Við vitum það öll. Allt annað er fölsun. Enginn Íslendingur borðar kæstan hákarl og lopapeysueign landans er í sögulegu lágmarki. Fullyrðingar um að "vinsælasti veitingastaður Íslands sé pylsuvagn" er röng. Bæjarins bestu er nefnilega ekki veitingastaður heldur pylsuvagn. Myndir af litaleiðréttum norðurljósum sem speglast á silfruðu vatnsyfirborði eru heldur ekki ljósmyndir heldur tölvuteikningar, svona eins og í Toy Story. Þetta er ekki til í alvöru. Af hverju skrökvum við að útlendingum? Myndi enginn heimsækja okkur annars? Er ég kannski ekki ég, heldur bara fígúra í upplifuninni "Ísland"? Maður í risavöxnum Mikka músar-búningi að drepast úr hita því að viftan í búningnum er biluð? Búum við kannski öll á tölvuteiknuðum hamborgara?