Gagnrýni

Framvarðasveitin

Trausti Júlíusson skrifar
Snillingarnir í ADHD leika lausum hala á landamærum rokks og djass. Á heildina litið er þetta fyrirtaks plata sem ætti að höfða jafnt til djass- og rokkáhugafólks.
Snillingarnir í ADHD leika lausum hala á landamærum rokks og djass. Á heildina litið er þetta fyrirtaks plata sem ætti að höfða jafnt til djass- og rokkáhugafólks.
Tónlist. Adhd 2. Adhd.



Hljómsveitin ADHD er skipuð fjórum af flinkustu hljóðfæraleikurum Íslands, þeim Davíð Þór Jónssyni hljómborðsleikara, Ómari Guðjónssyni gítarleikara, Óskari Guðjónssyni saxófónleikara og Magnúsi Tryggvasyni trommuleikara. Þeir hafa allir tekið þátt í mörgum ólíkum verkefnum og eru jafnvígir á margar tónlistartegundir þó að þeir komi úr djassinum.

Þegar fyrri platan ADHD leit dagsins ljós kom það á óvart hvað tónlistin var róleg og hamin. Maður átti von á einhverjum látum vegna nafnsins. Það kraumaði samt orka og hiti undir niðri í tónlistinni.

Á nýju plötunni, ADHD2, heldur sveitin áfram að vinna með svipaða hluti. Platan er mjög vel heppnað sambland af djassi og rokki og fer víða. Sums staðar minnir hún á gamlan djassrokkbræðing (t.d. í upphafslaginu IFE) en oftar leika þeir félagar lausum hala á einhverjum óskilgreindum mörkum fyrrnefndra tónlistarstefna. Þeir sýna allir stjörnutakta á hljóðfærin eins og við var að búast, en auk spilalegra tilþrifa vinna þeir skemmtilega með áherslur og hljóðeffekta og útkoman er lifandi og síbreytileg.

Á heildina litið er þetta fyrirtaks plata sem ætti að höfða jafnt til djass- og rokkáhugafólks.

Niðurstaða: Snillingarnir í ADHD leika lausum hala á landamærum rokks og djass.






Fleiri fréttir

Sjá meira


×