Inspired by 639.000 kr. Sigríður Víðis Jónsdóttir skrifar 19. maí 2011 10:00 Hálfsársuppgjör heimilisins liggur fyrir. Með því að eiga ekki bíl hef ég sparað 639.000 krónur frá því í fyrrahaust. Hvert ætti ég að fara í sumar fyrir peningana? Ég er búin að spara svo mikið á því að kveikja ekki í laununum mínum við bensíndæluna að ég gæti auðveldlega leigt mér bíl til að aka hringinn í júlí, skutlast nokkra hringi ef því er að skipta. Leigt jeppa, tjaldvagn, fellihýsi, húsbíl – það má ýmislegt gera fyrir upphæðina. Síðan er líka hægt að nota skemmtilegt fyrirbæri sem er 20 milljóna króna vagn með launuðum bílstjóra og heitir rúta. Í sumar ætla ég að fara til lands sem mörg hundruð þúsund manns heimsækja á ári hverju. Flestir flykkjast þangað út af náttúrunni – sem er alveg geggjuð. Ótrúlegar andstæður þarna, mjög sérstök kvöldbirta og fullt af ósnortnu landi þar sem ekki er netsamband og allt þetta rugl sem gerir mann svo víraðan allan veturinn. Magnaðar perlur þarna: Á Íslandi. Í hreinskilni sagt eru íslensku vetrarkvöldin alltof dimm og drungaleg til að ég vilji fara til útlanda í lengri tíma á sumrin. Eftir margra mánaða myrkur tími ég einfaldlega ekki missa af björtu sumarnóttunum. Halló? Glætan. Flestir Íslendinga vinna auk þess innivinnu og sjálf tilheyri ég þeim morkna og loftlausa hópi. Eins og gefur að skilja eyði ég vetrunum því að mestu leyti… inni við. Þess vegna er frábært að vera úti við á sumrin. Og þá má alveg rigna mín vegna. Ég nenni ekki heldur að æsa mig yfir roki og hagléli og hvað þetta allt heitir sem auðveldlega getur komið í hausinn á fólki um hásumar hér á landi – bara að maður fái nógu mikið súrefni eftir allt inniloftið um veturinn. Íslendingar eru duglegir við að hreykja sér af náttúrunni sinni og selja hugmyndina um hana til erlendra ferðamanna. Um daginn var ég spurð af einum slíkum hversu duglegir Íslendingar væru við að njóta náttúrunnar sem aðrir ættu að verða svona „inspired by“. Fara sem sé í styttri og lengri göngur, hjóla um landið, skoða það, hlusta á þögnina uppi á hálendinu, taka inn ferska loftið? Ég ranghvolfdi í mér augunum og sagði að íslenska þjóðin væri sko mjög dugleg við það. Þegar hann var farinn áttaði ég mig á að ég hafði ekki græna glóru um þetta. Hvort Íslendingar væru eitthvað sérlega duglegir við að nýta sér það sem landið hefði upp á að bjóða og njóta náttúrunnar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigríður Víðis Jónsdóttir Mest lesið Kemur þín háskólagráða úr kornflakes pakka? Davíð Már Sigurðsson Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Á að leyfa eða halda áfram að banna? Sigurður G. Guðjónsson Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun Ákall Valdimar Júlíusson Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson Skoðun Jafnlaunabarnið og baðvatnið Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun
Hálfsársuppgjör heimilisins liggur fyrir. Með því að eiga ekki bíl hef ég sparað 639.000 krónur frá því í fyrrahaust. Hvert ætti ég að fara í sumar fyrir peningana? Ég er búin að spara svo mikið á því að kveikja ekki í laununum mínum við bensíndæluna að ég gæti auðveldlega leigt mér bíl til að aka hringinn í júlí, skutlast nokkra hringi ef því er að skipta. Leigt jeppa, tjaldvagn, fellihýsi, húsbíl – það má ýmislegt gera fyrir upphæðina. Síðan er líka hægt að nota skemmtilegt fyrirbæri sem er 20 milljóna króna vagn með launuðum bílstjóra og heitir rúta. Í sumar ætla ég að fara til lands sem mörg hundruð þúsund manns heimsækja á ári hverju. Flestir flykkjast þangað út af náttúrunni – sem er alveg geggjuð. Ótrúlegar andstæður þarna, mjög sérstök kvöldbirta og fullt af ósnortnu landi þar sem ekki er netsamband og allt þetta rugl sem gerir mann svo víraðan allan veturinn. Magnaðar perlur þarna: Á Íslandi. Í hreinskilni sagt eru íslensku vetrarkvöldin alltof dimm og drungaleg til að ég vilji fara til útlanda í lengri tíma á sumrin. Eftir margra mánaða myrkur tími ég einfaldlega ekki missa af björtu sumarnóttunum. Halló? Glætan. Flestir Íslendinga vinna auk þess innivinnu og sjálf tilheyri ég þeim morkna og loftlausa hópi. Eins og gefur að skilja eyði ég vetrunum því að mestu leyti… inni við. Þess vegna er frábært að vera úti við á sumrin. Og þá má alveg rigna mín vegna. Ég nenni ekki heldur að æsa mig yfir roki og hagléli og hvað þetta allt heitir sem auðveldlega getur komið í hausinn á fólki um hásumar hér á landi – bara að maður fái nógu mikið súrefni eftir allt inniloftið um veturinn. Íslendingar eru duglegir við að hreykja sér af náttúrunni sinni og selja hugmyndina um hana til erlendra ferðamanna. Um daginn var ég spurð af einum slíkum hversu duglegir Íslendingar væru við að njóta náttúrunnar sem aðrir ættu að verða svona „inspired by“. Fara sem sé í styttri og lengri göngur, hjóla um landið, skoða það, hlusta á þögnina uppi á hálendinu, taka inn ferska loftið? Ég ranghvolfdi í mér augunum og sagði að íslenska þjóðin væri sko mjög dugleg við það. Þegar hann var farinn áttaði ég mig á að ég hafði ekki græna glóru um þetta. Hvort Íslendingar væru eitthvað sérlega duglegir við að nýta sér það sem landið hefði upp á að bjóða og njóta náttúrunnar.