Helgi eyjanna Marta María Friðriksdóttir skrifar 3. ágúst 2010 06:00 Verslunarmannahelgin með öllu því sem henni fylgir er nú yfirstaðin. Á þessari mestu ferðahelgi ársins fór ég og dvaldi á fagurri eyju. Reyndar ekki þeirri sem allir virtust vera að fara til og allt stefndi í metfjölda á. Heldur annarri eyju, í öðrum landshluta. Þar var líf og fjör alla helgina þannig að rætt var um að eyjur væru „inn" um verslunarmannahelgina. Ferðinni var heitið til Flateyjar á Breiðafirði. Það er svolítið erfitt að lýsa stemningunni þarna, þetta er svolítið eins og að ferðast aftur í tíma. Allt er svo rólegt og vinalegt. Þegar komið er í land er farangurinn fluttur á gömlum traktor upp á tjaldsvæði þar sem auðvitað sést ekki einn einasti tjaldvagn eða fellihýsi. Túnið er fullt af litlum kúlutjöldum og fólk unir sátt við sitt. Um kvöldið var svo haldið á ball með hinum ástsælu Spöðum í Samkomuhúsinu. Dansleiksfólk, sem skemmti sér við fjöruga tóna, var á öllum aldri og á tímabili var fjöldinn svo mikill að dansað var inn í nóttina fyrir utan og allt í kringum Samkomuhúsið. Hljómsveitin átti í erfiðleikum með að hætta því hún var klöppuð upp aftur og aftur. Morguninn eftir kitluðu heitir sólargeislarnir nef tjaldbúa og garg kríunnar og hanagal dró þá á lappir. Reyndar ekki lengra en svo að lagst var til svefns fyrir utan tjaldið þannig að tjaldstæðisbrekka Flateyjar var full af tómum kúlutjöldum en sofandi fólki í sólbaði. Sólin baðaði eyju, gesti og gangandi. Aðra sögu var víst að segja um ástandið í Reykjavík en þegar heim var komið minnti höfuðborgin eyjafara óþægilega mikið á að haustið er á næsta leiti. Þar var skýjað og vindurinn feykti upp bílhurðinni og ýtti þeim inn á heimilið. Eina rauða laufblaðið sem dinglað hafði einmana fyrir utan stofugluggann minn fyrr í vikunni hafði fjölgað sér og fengið til liðs við sig nokkur gul og reyniberin voru á góðri leið með að verða rauð. Haustið er svo sannarlega á næsta leiti. Lok verslunarmannahelgarinnar, veðrið og náttúran bera þess glöggt vitni. Eftir lok verslunarmannahelgar finnst mér alltaf sem haustið sé að koma. Og þá er líka svo stutt í jólin. Tíminn líður reyndar svo hratt að mér finnst þau hafa verið svona í fyrradag og þess vegna getur vel verið að stutt sé í næstu verslunarmannahelgi. Helgi eyjanna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Marta María Friðriksdóttir Mest lesið Leikjanámskeið fyrir fullorðna við Austurvöll Þórður Snær Júlíusson Skoðun Kaldar kveðjur frá Íslandi - á meðan Hörmungarnar halda áfram Hjálmtýr Heiðdal,Yousef Ingi Tamimi,Magnús Magnússon Skoðun Að mása sig hása til að tefja Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Skýr og lausnamiðuð afstaða Framsóknar til veiðigjalda Ingibjörg Isaksen Skoðun Sparnaðarráð fyrir ferðalagið Svandís Edda Jónudóttir Skoðun Sál hvers samfélags birtist skýrast í því hvernig það annast börnin sín Diljá Ámundadóttir Zoëga Skoðun Samráðsdagar á Kjalarnesi Ævar Harðarson Skoðun Að mása eða fara í golf Jón Pétur Zimsen Skoðun Leiðréttum kerfisbundið misrétti Jónína Brynjólfsdóttir Skoðun Allt þetta máttu eiga ef þú tilbiður mig Birgir Dýrfjörð Skoðun
Verslunarmannahelgin með öllu því sem henni fylgir er nú yfirstaðin. Á þessari mestu ferðahelgi ársins fór ég og dvaldi á fagurri eyju. Reyndar ekki þeirri sem allir virtust vera að fara til og allt stefndi í metfjölda á. Heldur annarri eyju, í öðrum landshluta. Þar var líf og fjör alla helgina þannig að rætt var um að eyjur væru „inn" um verslunarmannahelgina. Ferðinni var heitið til Flateyjar á Breiðafirði. Það er svolítið erfitt að lýsa stemningunni þarna, þetta er svolítið eins og að ferðast aftur í tíma. Allt er svo rólegt og vinalegt. Þegar komið er í land er farangurinn fluttur á gömlum traktor upp á tjaldsvæði þar sem auðvitað sést ekki einn einasti tjaldvagn eða fellihýsi. Túnið er fullt af litlum kúlutjöldum og fólk unir sátt við sitt. Um kvöldið var svo haldið á ball með hinum ástsælu Spöðum í Samkomuhúsinu. Dansleiksfólk, sem skemmti sér við fjöruga tóna, var á öllum aldri og á tímabili var fjöldinn svo mikill að dansað var inn í nóttina fyrir utan og allt í kringum Samkomuhúsið. Hljómsveitin átti í erfiðleikum með að hætta því hún var klöppuð upp aftur og aftur. Morguninn eftir kitluðu heitir sólargeislarnir nef tjaldbúa og garg kríunnar og hanagal dró þá á lappir. Reyndar ekki lengra en svo að lagst var til svefns fyrir utan tjaldið þannig að tjaldstæðisbrekka Flateyjar var full af tómum kúlutjöldum en sofandi fólki í sólbaði. Sólin baðaði eyju, gesti og gangandi. Aðra sögu var víst að segja um ástandið í Reykjavík en þegar heim var komið minnti höfuðborgin eyjafara óþægilega mikið á að haustið er á næsta leiti. Þar var skýjað og vindurinn feykti upp bílhurðinni og ýtti þeim inn á heimilið. Eina rauða laufblaðið sem dinglað hafði einmana fyrir utan stofugluggann minn fyrr í vikunni hafði fjölgað sér og fengið til liðs við sig nokkur gul og reyniberin voru á góðri leið með að verða rauð. Haustið er svo sannarlega á næsta leiti. Lok verslunarmannahelgarinnar, veðrið og náttúran bera þess glöggt vitni. Eftir lok verslunarmannahelgar finnst mér alltaf sem haustið sé að koma. Og þá er líka svo stutt í jólin. Tíminn líður reyndar svo hratt að mér finnst þau hafa verið svona í fyrradag og þess vegna getur vel verið að stutt sé í næstu verslunarmannahelgi. Helgi eyjanna.
Kaldar kveðjur frá Íslandi - á meðan Hörmungarnar halda áfram Hjálmtýr Heiðdal,Yousef Ingi Tamimi,Magnús Magnússon Skoðun
Sál hvers samfélags birtist skýrast í því hvernig það annast börnin sín Diljá Ámundadóttir Zoëga Skoðun
Kaldar kveðjur frá Íslandi - á meðan Hörmungarnar halda áfram Hjálmtýr Heiðdal,Yousef Ingi Tamimi,Magnús Magnússon Skoðun
Sál hvers samfélags birtist skýrast í því hvernig það annast börnin sín Diljá Ámundadóttir Zoëga Skoðun