Ef að væri Brynhildur Björnsdóttir skrifar 14. ágúst 2009 00:01 Ísland í dag er í viðtengingarhætti. Fréttatímar hefjast gjarna á orðinu „Ef" og síðan koma langar vangaveltur um hvað gæti gerst ef eitthvað annað gerist eða gerist ekki fyrst. Ef Icesave-samningurinn verður samþykktur, ef það eru til einhverjir peningar til að borga skuldirnar, ef loftslagsbreytingar halda áfram með sama hraða, ef Íslendingar fá að ganga í Evrópusambandið, ef þeir vilja það svo ekki, ef það verður kosið núna, virkjað á hálendinu, jarðskjálfti, súld á miðum... Ef er þó enn verra í þátíð. Ef einhverjir hefðu ekki sagt það sem þeir sögðu eða gert það sem þeir gerðu, ef við hefðum ekki kosið eins og við kusum og svallað eins og við svölluðum þá værum við miklu betur stödd í dag. Eins og sú vitneskja breyti einhverju. Ef-fréttirnar eru best til þess fallnar að valda kvíða. Þar sem enginn veit hvað framtíðin ber í skauti sér eru möguleikarnir óteljandi. Hver sérfræðingurinn af öðrum kemur með sína skoðun á því sem gerðist og sína túlkun á því sem koma skal. Fyrst voru það hagfræðingar, nú lögfræðingar. Og engir tveir eru sammála. Á þetta höfum við svo hlustað í næstum því heilt ár án þess að skilja upp eða niður og án þess að vera miklu nær. Er kreppan búin að ná botninum? Hvað þurfum við að herða sultarólina mikið fastar? Kemst ég einhvern tíma aftur til útlanda? Verða til bananar hér á næsta ári? Fá börnin mín almennilega menntun? Í óvissunni miðri er léttir þegar öruggar og efalausar staðreyndir eru bornar á borð. Hinn áttunda ágúst var þetta helst í fréttum: „Formaður Rannsóknarnefndar Alþingis um bankahrunið segir að nefndin færi þjóðinni líklega verri fréttir en nokkur nefnd hafi áður þurft að gera. Nefndin birtir niðurstöður sínar 1. nóvember." Það er gott að vita hvað er fram undan. Þá er hægt að kvíða fyrir raunverulegum atburðum í staðinn fyrir að liggja andvaka milli vonar og ótta um hvort allt fer á besta eða versta veg. Það hefði til dæmis verið frábært í ágúst í fyrra að vita hvað yrði helst í fréttum í nóvember. Við hefðum öll sofið svo miklu betur. Í öllum efasemdunum sem gegnsýra samfélagið þessa dagana er eitt alveg pottþétt. Hinn fyrsta nóvember fæ ég verri fréttir en nokkur nefnd hefur nokkurn tíma fært nokkrum Íslendingi fyrr og síðar. Ég hlakka til. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Brynhildur Björnsdóttir Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun
Ísland í dag er í viðtengingarhætti. Fréttatímar hefjast gjarna á orðinu „Ef" og síðan koma langar vangaveltur um hvað gæti gerst ef eitthvað annað gerist eða gerist ekki fyrst. Ef Icesave-samningurinn verður samþykktur, ef það eru til einhverjir peningar til að borga skuldirnar, ef loftslagsbreytingar halda áfram með sama hraða, ef Íslendingar fá að ganga í Evrópusambandið, ef þeir vilja það svo ekki, ef það verður kosið núna, virkjað á hálendinu, jarðskjálfti, súld á miðum... Ef er þó enn verra í þátíð. Ef einhverjir hefðu ekki sagt það sem þeir sögðu eða gert það sem þeir gerðu, ef við hefðum ekki kosið eins og við kusum og svallað eins og við svölluðum þá værum við miklu betur stödd í dag. Eins og sú vitneskja breyti einhverju. Ef-fréttirnar eru best til þess fallnar að valda kvíða. Þar sem enginn veit hvað framtíðin ber í skauti sér eru möguleikarnir óteljandi. Hver sérfræðingurinn af öðrum kemur með sína skoðun á því sem gerðist og sína túlkun á því sem koma skal. Fyrst voru það hagfræðingar, nú lögfræðingar. Og engir tveir eru sammála. Á þetta höfum við svo hlustað í næstum því heilt ár án þess að skilja upp eða niður og án þess að vera miklu nær. Er kreppan búin að ná botninum? Hvað þurfum við að herða sultarólina mikið fastar? Kemst ég einhvern tíma aftur til útlanda? Verða til bananar hér á næsta ári? Fá börnin mín almennilega menntun? Í óvissunni miðri er léttir þegar öruggar og efalausar staðreyndir eru bornar á borð. Hinn áttunda ágúst var þetta helst í fréttum: „Formaður Rannsóknarnefndar Alþingis um bankahrunið segir að nefndin færi þjóðinni líklega verri fréttir en nokkur nefnd hafi áður þurft að gera. Nefndin birtir niðurstöður sínar 1. nóvember." Það er gott að vita hvað er fram undan. Þá er hægt að kvíða fyrir raunverulegum atburðum í staðinn fyrir að liggja andvaka milli vonar og ótta um hvort allt fer á besta eða versta veg. Það hefði til dæmis verið frábært í ágúst í fyrra að vita hvað yrði helst í fréttum í nóvember. Við hefðum öll sofið svo miklu betur. Í öllum efasemdunum sem gegnsýra samfélagið þessa dagana er eitt alveg pottþétt. Hinn fyrsta nóvember fæ ég verri fréttir en nokkur nefnd hefur nokkurn tíma fært nokkrum Íslendingi fyrr og síðar. Ég hlakka til.
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun