Anna and the Moods - fjórar stjörnur 11. febrúar 2007 00:01 Stórsniðugt en snjöll mynd með afbragðs tónlist og óvenjulegri sögu. Sagan um Önnu og skapsveiflurnar er blessunarlega laus við klassískan boðskap flestra teiknimynda enda er hlutverk hennar ekki að hvetja áhorfendur sína til að vera trúir sjálfum sér, trúa á mátt kærleikans eða vináttunnar heldur er þarna á ferð lítil saga um stórt og algengt vandamál. Myndin er ósköp litrík og ekkert sérlega sæt (sem er frábært því ekki vantar þær heldur) og sagan ætti að höfða til allra þeirra sem hafa gengið í gegnum hroða gelgjuskeiðsins eða eiga það eftir í náinni framtíð. Sagan er þó nokkuð sundurlaus sem skýrist að hluta til af lengd hennar sem ekki býður upp á miklar útskýringar. Persónurnar eru vel skapaðar en framvindan óvenjuhröð og undurfurðuleg eins og gerist og gengur í ævintýrum. Teikningarnar eru eftirminnilegar og útlitið fallega unnið frá öllum sjónarhornum. Tónlist Julians Nott vinnur afbragðsvel með öllu saman, hún er dillandi og drungaleg og nokkuð áberandi en það er jú ætlunin - að vekja eyru unga fólksins og fá þau til að hlusta á klassíska tónlist. Á frumsýningunni var boðið upp á bæði enska og íslenska útgáfu myndarinnar og var talsetning beggja þeirra til fyrirmyndar - reyndar held ég meira upp á þá íslensku því hún var ekki eins ýkt og sú enska, því fannst mér til dæmis Ólafía Hrönn Jónsdóttir skemmtilegri Anna heldur en Björk. Það var kærkomið að sjá myndina tvisvar því hún batnar með hverju áhorfi - smáatriði sem höfða til húmors hinna eldri eru fjölmörg. Vísanaheimur þessarar myndar er aðeins að hluta í hinni „barnalegu“ teiknimynd og spurning hvort yngstu íslensku áhorfendurnir nái að njóta hennar til fulls, einkum þeir sem ekki hafa enn lært að lesa ensku. Krökkum á þó vafalítið eftir að finnast þessi stuttmynd afar fyndin, eins og vel komi í ljós á frumsýningunni. Kristrún Heiða Hauksdóttir Mest lesið Gamli er (ekki) alveg með'etta Gagnrýni Opnar sig um stormasamt hjónaband á nýju plötunni Tónlist Ætlar að ná styrk í fingurna til að geta greitt dótturinni Lífið Fellsmúlinn prýðir Instagramfærslu Justin Bieber Lífið Bieber gefur út óvænta plötu Lífið Upprunalega Birkin taskan seld á rúman milljarð Tíska og hönnun Eftirlætis náttúruperlur Ásu Steinars Lífið Borgin býður í tívolíveislu Tónlist Ragga Holm og Elma trúlofaðar Lífið Pfúff: Fjölskyldufrí og systkinin endalaust að rífast Áskorun Fleiri fréttir Bestu hlutverk Michaels Madsen: Óþokki með viskýrödd og uppáhald Tarantino Djöfullinn klæðist Prada á ný Grindavík sigursæl erlendis Skapandi sumarstarf varð að þætti á laugardagskvöldum á RÚV Næsti Bond undir þrítugu og þrír efstir á blaði Villeneuve leikstýrir næstu mynd um James Bond Ólafur Darri og Hera Hilmars halda áfram að heilla heiminn Amatörar, hvalfirskur bóndi og barátta við borgina verðlaunuð Sjá meira
Sagan um Önnu og skapsveiflurnar er blessunarlega laus við klassískan boðskap flestra teiknimynda enda er hlutverk hennar ekki að hvetja áhorfendur sína til að vera trúir sjálfum sér, trúa á mátt kærleikans eða vináttunnar heldur er þarna á ferð lítil saga um stórt og algengt vandamál. Myndin er ósköp litrík og ekkert sérlega sæt (sem er frábært því ekki vantar þær heldur) og sagan ætti að höfða til allra þeirra sem hafa gengið í gegnum hroða gelgjuskeiðsins eða eiga það eftir í náinni framtíð. Sagan er þó nokkuð sundurlaus sem skýrist að hluta til af lengd hennar sem ekki býður upp á miklar útskýringar. Persónurnar eru vel skapaðar en framvindan óvenjuhröð og undurfurðuleg eins og gerist og gengur í ævintýrum. Teikningarnar eru eftirminnilegar og útlitið fallega unnið frá öllum sjónarhornum. Tónlist Julians Nott vinnur afbragðsvel með öllu saman, hún er dillandi og drungaleg og nokkuð áberandi en það er jú ætlunin - að vekja eyru unga fólksins og fá þau til að hlusta á klassíska tónlist. Á frumsýningunni var boðið upp á bæði enska og íslenska útgáfu myndarinnar og var talsetning beggja þeirra til fyrirmyndar - reyndar held ég meira upp á þá íslensku því hún var ekki eins ýkt og sú enska, því fannst mér til dæmis Ólafía Hrönn Jónsdóttir skemmtilegri Anna heldur en Björk. Það var kærkomið að sjá myndina tvisvar því hún batnar með hverju áhorfi - smáatriði sem höfða til húmors hinna eldri eru fjölmörg. Vísanaheimur þessarar myndar er aðeins að hluta í hinni „barnalegu“ teiknimynd og spurning hvort yngstu íslensku áhorfendurnir nái að njóta hennar til fulls, einkum þeir sem ekki hafa enn lært að lesa ensku. Krökkum á þó vafalítið eftir að finnast þessi stuttmynd afar fyndin, eins og vel komi í ljós á frumsýningunni. Kristrún Heiða Hauksdóttir
Mest lesið Gamli er (ekki) alveg með'etta Gagnrýni Opnar sig um stormasamt hjónaband á nýju plötunni Tónlist Ætlar að ná styrk í fingurna til að geta greitt dótturinni Lífið Fellsmúlinn prýðir Instagramfærslu Justin Bieber Lífið Bieber gefur út óvænta plötu Lífið Upprunalega Birkin taskan seld á rúman milljarð Tíska og hönnun Eftirlætis náttúruperlur Ásu Steinars Lífið Borgin býður í tívolíveislu Tónlist Ragga Holm og Elma trúlofaðar Lífið Pfúff: Fjölskyldufrí og systkinin endalaust að rífast Áskorun Fleiri fréttir Bestu hlutverk Michaels Madsen: Óþokki með viskýrödd og uppáhald Tarantino Djöfullinn klæðist Prada á ný Grindavík sigursæl erlendis Skapandi sumarstarf varð að þætti á laugardagskvöldum á RÚV Næsti Bond undir þrítugu og þrír efstir á blaði Villeneuve leikstýrir næstu mynd um James Bond Ólafur Darri og Hera Hilmars halda áfram að heilla heiminn Amatörar, hvalfirskur bóndi og barátta við borgina verðlaunuð Sjá meira