Þegar síðasta eggið fellur 23. júní 2004 00:01 Svanborg Sigmarsdóttir pælir í breytingum og barneignum Ég var að lesa breskt blað um daginn, þar sem var verið að fjalla um nýja þjónustu. Konum ytra býðst nú víst að fara til læknis sem telur hjá þeim hversu mörg egg þær eiga eftir í eggjastokkunum og út frá því er reiknað út hvenær þær munu komast á breytingaraldurinn. Megininntakið í greininni var að þetta væri byltingarkennd þjónusta fyrir konur, sem gætu nú komist að því hvenær þær kæmust af barneignaraldri og því ættu þær ekki lengur á hættu með að bíða með barneignir þangað til það er orðið of seint. Samkvæmt greininni virðist þetta vera heilmikið vandamál þarna úti. Konur fara síðar í fast samband en áður, auk þess sem þær leggja nú meiri áherslu á frama sinn og því geyma þær allar hugmyndir um litlar trítlandi táslur fram að fertugu, sem gæti þá verið orðið of seint. Það var rætt við nokkrar konur vegna þessarar nýjungar og voru þær ekki á eitt sáttar. Það sem sló mig mest, fyrir utan að hvergi var minnst á feður í þessari umfjöllun, líkt og þeir komi málinu bara ekkert við, var hversu margar konur sem rætt var við töldu að þær gætu beðið með barneignir alveg fram að breytingaskeiðinu, án nokkurra vandkvæða. Einhvers staðar virðist líffræðikennslan hafa farið úrskeiðis, fyrst svo er. En greinin fjallaði einnig um málið eins og það að vita dagsetninguna á breytingaskeiðinu væri lausnin til að skipuleggja barneignir, þannig að greinarhöfundur hefur greinilega ekki heldur vitað betur. Af þeim konum sem spurðar voru að því hvort þær gætu hugsað sér að láta telja í sér eggin fannst mér svar einnar þeirra skara fram úr. Hún spurði bara, til hvers? Til að geta talið dagana þangað til ég vakna upp í svitabaði og hormónarnir fara allir af stað? Það var greinilegt að í hennar huga var þetta ekki jafn spennandi tilhugsun og að bíða eftir jólunum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stuð milli stríða Mest lesið Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Halldór 26.07.2025 Halldór Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun
Svanborg Sigmarsdóttir pælir í breytingum og barneignum Ég var að lesa breskt blað um daginn, þar sem var verið að fjalla um nýja þjónustu. Konum ytra býðst nú víst að fara til læknis sem telur hjá þeim hversu mörg egg þær eiga eftir í eggjastokkunum og út frá því er reiknað út hvenær þær munu komast á breytingaraldurinn. Megininntakið í greininni var að þetta væri byltingarkennd þjónusta fyrir konur, sem gætu nú komist að því hvenær þær kæmust af barneignaraldri og því ættu þær ekki lengur á hættu með að bíða með barneignir þangað til það er orðið of seint. Samkvæmt greininni virðist þetta vera heilmikið vandamál þarna úti. Konur fara síðar í fast samband en áður, auk þess sem þær leggja nú meiri áherslu á frama sinn og því geyma þær allar hugmyndir um litlar trítlandi táslur fram að fertugu, sem gæti þá verið orðið of seint. Það var rætt við nokkrar konur vegna þessarar nýjungar og voru þær ekki á eitt sáttar. Það sem sló mig mest, fyrir utan að hvergi var minnst á feður í þessari umfjöllun, líkt og þeir komi málinu bara ekkert við, var hversu margar konur sem rætt var við töldu að þær gætu beðið með barneignir alveg fram að breytingaskeiðinu, án nokkurra vandkvæða. Einhvers staðar virðist líffræðikennslan hafa farið úrskeiðis, fyrst svo er. En greinin fjallaði einnig um málið eins og það að vita dagsetninguna á breytingaskeiðinu væri lausnin til að skipuleggja barneignir, þannig að greinarhöfundur hefur greinilega ekki heldur vitað betur. Af þeim konum sem spurðar voru að því hvort þær gætu hugsað sér að láta telja í sér eggin fannst mér svar einnar þeirra skara fram úr. Hún spurði bara, til hvers? Til að geta talið dagana þangað til ég vakna upp í svitabaði og hormónarnir fara allir af stað? Það var greinilegt að í hennar huga var þetta ekki jafn spennandi tilhugsun og að bíða eftir jólunum.
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun