Kvikmyndatónlist tilverunnar 22. júní 2004 00:01 Þórarinn Þórarinsson er byrjaður að nota tónlist til að kortleggja andlegt ástand sitt Eftir að ég hætti að eiga bíl hef ég farið allra minna ferða fótgangandi eða í strætó, sem er hið besta mál. Einn af mínum skárri kunningjum benti mér svo á það um daginn að ferðageislaspilari væri ómissandi öllum þeim sem ætla að fara gangandi í gegnum lífið. Það er víst svo gott að tapa sér í tónlistinni og hugsa í friði fyrir umhverfishljóðum og háværu áreiti hins daglega lífs. Ég kýldi á þetta en get ekki beinlínis sagt að ég hafi eignast athvarf frá umhverfinu með því að setja á mig heyrnartólin en ég stíg þó inn í nýjan heim í hvert skipti sem ég ýti á "play". Tónlistina vel ég auðvitað út frá andlegri líðan og þegar Morrison byrjaði að kyrja "Strange days have found us/And through their strange hours/We linger alone/Bodies confused/Memories misused/As we run from the day/To a strange night of stone" breytist ég í leikstjóra og aðalpersónu minnar eigin bíómyndar. Allt sem fyrir augu ber lýtur lögmálum frásagnarinnar sem stjórnast af tónlistinni. Vegfarendur verða handbendi hins alvitra sögumanns sem ferðast úr einu hugarfylgsni til annars og gerir fólki upp meiningar og langanir: "People are strange when you're a stranger/Faces look ugly when you're alone/Women seem wicked when you're unwanted/Streets are uneven when you're down." Það er auðvitað alltaf hægt að finna einhver lög sem fara vel við hvert einasta myndskeið í lífinu. Tónlistarvalið getur gefið mikilvægar vísbendingar um andlegt ástand þess sem velur og þegar The Doors drottna yfir lagalistanum veit maður að það er kominn tími til að skipta um takt og reyna aftur, hvort sem leiðin liggur yfir Esjuna eða til tunglsins. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stuð milli stríða Mest lesið Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir Skoðun Halldór 26.07.2025 Halldór Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun
Þórarinn Þórarinsson er byrjaður að nota tónlist til að kortleggja andlegt ástand sitt Eftir að ég hætti að eiga bíl hef ég farið allra minna ferða fótgangandi eða í strætó, sem er hið besta mál. Einn af mínum skárri kunningjum benti mér svo á það um daginn að ferðageislaspilari væri ómissandi öllum þeim sem ætla að fara gangandi í gegnum lífið. Það er víst svo gott að tapa sér í tónlistinni og hugsa í friði fyrir umhverfishljóðum og háværu áreiti hins daglega lífs. Ég kýldi á þetta en get ekki beinlínis sagt að ég hafi eignast athvarf frá umhverfinu með því að setja á mig heyrnartólin en ég stíg þó inn í nýjan heim í hvert skipti sem ég ýti á "play". Tónlistina vel ég auðvitað út frá andlegri líðan og þegar Morrison byrjaði að kyrja "Strange days have found us/And through their strange hours/We linger alone/Bodies confused/Memories misused/As we run from the day/To a strange night of stone" breytist ég í leikstjóra og aðalpersónu minnar eigin bíómyndar. Allt sem fyrir augu ber lýtur lögmálum frásagnarinnar sem stjórnast af tónlistinni. Vegfarendur verða handbendi hins alvitra sögumanns sem ferðast úr einu hugarfylgsni til annars og gerir fólki upp meiningar og langanir: "People are strange when you're a stranger/Faces look ugly when you're alone/Women seem wicked when you're unwanted/Streets are uneven when you're down." Það er auðvitað alltaf hægt að finna einhver lög sem fara vel við hvert einasta myndskeið í lífinu. Tónlistarvalið getur gefið mikilvægar vísbendingar um andlegt ástand þess sem velur og þegar The Doors drottna yfir lagalistanum veit maður að það er kominn tími til að skipta um takt og reyna aftur, hvort sem leiðin liggur yfir Esjuna eða til tunglsins.
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun
Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson Skoðun
Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir Skoðun