Kæri rúnkari Fanney Birna Jónsdóttir skrifar 6. desember 2013 06:00 Nú eru nákvæmlega 15 dagar síðan við hittumst á Vesturgötunni. Ég var á leiðinni heim eftir uppistand en þú að bíða eftir heppilegu fórnarlambi. Ég veit ekki hversu lengi þú varst búinn að bíða þarna í myrkrinu; það var náttúrulega enginn annar á sveimi vestur í bæ svona rétt eftir miðnætti. Það kom mér töluvert á óvart þegar ég nálgaðist Mercedes Benz-bifreið þína að þú kveiktir ljósin inni í henni. En ég skildi pælinguna þegar ég gekk fram hjá. Þú varst reyndar ekkert í líkingu við það sem ég hafði ímyndað mér. Ég hef alltaf séð fyrir mér gamla einmana karla, nakta undir síðum „Inspector Clouseau“-rykfrökkum, en ekki svona ungan mann með starandi augnaráð. Alltaf lærir maður eitthvað nýtt. Þú sast þarna inni, gónandi á mig og fróaðir þér af miklum móð. Þetta fór ekkert fram hjá mér; það var algjör óþarfi að reisa mjaðmirnar upp. Ástæðan fyrir þessari orðsendingu til þín er að mig grunar að þér finnist þetta afskaplega saklaus hegðun; eftir allt saman varstu bara inni í bílnum þínum og beittir engan beinu ofbeldi. Þannig leið mér líka fyrst, mér fannst þú hlægilegur og vorkenndi þér. En síðan fóru að renna á mig tvær grímur; hvað ef þessi aumkunarverða sýning er ekki nóg fyrir þig? Hvað gerir þú næst? Er mér óhætt að halda áfram að labba ein heim? Eða var það kannski aldrei í lagi? Þarna hætti ég að hlæja. Því þessi hegðun þín – sama hversu saklaus þér finnst hún – ógnaði mér. Þú náðir að hrifsa mig inn í þetta óöryggi og ótta sem svo margar kynsystur mínar hafa talað um en ég hef aldrei almennilega skilið – fyrr en núna. Við eigum allar á hættu að menn eins og þú – eða verri – leggi í göturnar okkar. Það hreyfði við mér. Ég fletti upp bílnúmerinu þínu, hringdi í lögregluna og gaf þeim upp allar upplýsingar um þig. Þeir sögðust ætla að skoða málið; þeir vita af þér. Ég vona því að þú hugsir þig tvisvar um áður en þú ferð aftur í miðnæturbíltúr í Vesturbænum. Og ógnar fleiri konum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fanney Birna Jónsdóttir Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Ýmislegt um rafmagnsbíla og reiðhjól Valur Elli Valsson Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson Skoðun Er krónan að valda átökum á milli kynslóða? Guðmundur Ragnarsson Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Samkennd samfélags Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun
Nú eru nákvæmlega 15 dagar síðan við hittumst á Vesturgötunni. Ég var á leiðinni heim eftir uppistand en þú að bíða eftir heppilegu fórnarlambi. Ég veit ekki hversu lengi þú varst búinn að bíða þarna í myrkrinu; það var náttúrulega enginn annar á sveimi vestur í bæ svona rétt eftir miðnætti. Það kom mér töluvert á óvart þegar ég nálgaðist Mercedes Benz-bifreið þína að þú kveiktir ljósin inni í henni. En ég skildi pælinguna þegar ég gekk fram hjá. Þú varst reyndar ekkert í líkingu við það sem ég hafði ímyndað mér. Ég hef alltaf séð fyrir mér gamla einmana karla, nakta undir síðum „Inspector Clouseau“-rykfrökkum, en ekki svona ungan mann með starandi augnaráð. Alltaf lærir maður eitthvað nýtt. Þú sast þarna inni, gónandi á mig og fróaðir þér af miklum móð. Þetta fór ekkert fram hjá mér; það var algjör óþarfi að reisa mjaðmirnar upp. Ástæðan fyrir þessari orðsendingu til þín er að mig grunar að þér finnist þetta afskaplega saklaus hegðun; eftir allt saman varstu bara inni í bílnum þínum og beittir engan beinu ofbeldi. Þannig leið mér líka fyrst, mér fannst þú hlægilegur og vorkenndi þér. En síðan fóru að renna á mig tvær grímur; hvað ef þessi aumkunarverða sýning er ekki nóg fyrir þig? Hvað gerir þú næst? Er mér óhætt að halda áfram að labba ein heim? Eða var það kannski aldrei í lagi? Þarna hætti ég að hlæja. Því þessi hegðun þín – sama hversu saklaus þér finnst hún – ógnaði mér. Þú náðir að hrifsa mig inn í þetta óöryggi og ótta sem svo margar kynsystur mínar hafa talað um en ég hef aldrei almennilega skilið – fyrr en núna. Við eigum allar á hættu að menn eins og þú – eða verri – leggi í göturnar okkar. Það hreyfði við mér. Ég fletti upp bílnúmerinu þínu, hringdi í lögregluna og gaf þeim upp allar upplýsingar um þig. Þeir sögðust ætla að skoða málið; þeir vita af þér. Ég vona því að þú hugsir þig tvisvar um áður en þú ferð aftur í miðnæturbíltúr í Vesturbænum. Og ógnar fleiri konum.
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun