Allir í gallana! Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 19. október 2010 07:00 Leikstjórinn Árni Ólafur hefur gott auga fyrir sjónrænum smáatriðum. Bíó **** Brim Leikstjóri: Árni Ólafur Ásgeirsson Aðalhlutverk: Ólafur Egilsson, Nína Dögg Filippusdóttir, Gísli Örn Garðarsson, Björn Hlynur Haraldsson, Ólafur Darri Ólafsson og Ingvar E. Sigurðsson Kvikmyndin Brim er byggð á samnefndu verðlaunaleikriti Jóns Atla Jónassonar sem leikhópurinn Vesturport sýndi á sínum tíma við góðan orðstír. Nú er leikritið orðið að kvikmynd og er það leikstjórinn Árni Ólafur Ásgeirsson sem stendur í brúnni. Brim segir frá ungri konu sem ræður sig á togarann Jón á Hofi, en skipverjar bátsins eru enn nokkuð andlega laskaðir eftir sjálfsvíg eins þeirra í túrnum á undan. Báturinn er síbilandi ryðhrúga og mannskapurinn er samsafn furðufugla sem eiga erfitt með að venjast landkrabbameinssjúkum kvenmanni um borð. Andrúmsloftið um borð er á köflum hrollvekjandi og andi hins látna virðist hafa tekið sér bólfestu í skipinu og áhöfn þess. Árni Ólafur heldur vel utan um söguna og virðist hafa sérlega gott auga fyrir sjónrænum smáatriðum og myndmálið er sterkt. Sumum kann að þykja myndin fremur hæg framan af en í tilfelli Brim er það kostur frekar en galli. Hverri persónu er gefið svigrúm til að kynna sig fyrir áhorfandanum og þegar leikar fara að æsast er áhorfandinn því sem næst kominn í pollagallann á ruggandi þilfarið með áhöfninni. Leikararnir endurtaka hlutverk sín úr leikritinu og auðvelt er að ímynda sér það sem algjöran lúxus að fá að stýra hópi leikara sem allir hafa leikið persónur sínar áður. Hver leikari virðist þekkja sinn karakter vel og góður tími hefur gefist til að fínpússa skapgerð þeirra og takta. Það skilar sér á tjaldið og Brim er því afskaplega vel leikin. Skemmtilegastar eru persónur þeirra Gísla Arnar Garðarssonar og Ólafs Egilssonar en báðir leika þeir undirmálsmenn kryddaða mikilli kómík og sérstöku fasi. Ég fagna því að ekki er lengur ástæða til að dvelja lengi við hjal um tæknilega úrvinnslu íslenskra kvikmynda. Íslenskar kvikmyndir eru komnar í meistaraflokk hvað útlit og frágang varðar. Fólkið bak við tjöldin hefur staðið vakt sína með sóma við erfiðar aðstæður á sjó og rekur þannig smiðshöggið á vel heppnað verkið. Niðurstaða: Brim er köld og blaut en gerð af ást og hlýju. Mest lesið Aldrei litið betur út þrátt fyrir alvarlegt slys Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið, en þá tapar sambandið“ Makamál Borðar það sem alltaf hefur verið til og léttist og léttist Lífið Ný plata frá Birgi Hákoni: „Ég er ekki lengur þessi gaur nema í tónlistinni“ Lífið Hyggjast halda breytta Söngvakeppni á næsta ári Lífið „Fimm ár af allskonar og hamingjan er enn hér“ Lífið Einfalt og frísklegt útlit fyrir hlaupið Lífið Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Menning Tjáir sig í fyrsta sinn um bróðurmissinn Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Fleiri fréttir Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira
Bíó **** Brim Leikstjóri: Árni Ólafur Ásgeirsson Aðalhlutverk: Ólafur Egilsson, Nína Dögg Filippusdóttir, Gísli Örn Garðarsson, Björn Hlynur Haraldsson, Ólafur Darri Ólafsson og Ingvar E. Sigurðsson Kvikmyndin Brim er byggð á samnefndu verðlaunaleikriti Jóns Atla Jónassonar sem leikhópurinn Vesturport sýndi á sínum tíma við góðan orðstír. Nú er leikritið orðið að kvikmynd og er það leikstjórinn Árni Ólafur Ásgeirsson sem stendur í brúnni. Brim segir frá ungri konu sem ræður sig á togarann Jón á Hofi, en skipverjar bátsins eru enn nokkuð andlega laskaðir eftir sjálfsvíg eins þeirra í túrnum á undan. Báturinn er síbilandi ryðhrúga og mannskapurinn er samsafn furðufugla sem eiga erfitt með að venjast landkrabbameinssjúkum kvenmanni um borð. Andrúmsloftið um borð er á köflum hrollvekjandi og andi hins látna virðist hafa tekið sér bólfestu í skipinu og áhöfn þess. Árni Ólafur heldur vel utan um söguna og virðist hafa sérlega gott auga fyrir sjónrænum smáatriðum og myndmálið er sterkt. Sumum kann að þykja myndin fremur hæg framan af en í tilfelli Brim er það kostur frekar en galli. Hverri persónu er gefið svigrúm til að kynna sig fyrir áhorfandanum og þegar leikar fara að æsast er áhorfandinn því sem næst kominn í pollagallann á ruggandi þilfarið með áhöfninni. Leikararnir endurtaka hlutverk sín úr leikritinu og auðvelt er að ímynda sér það sem algjöran lúxus að fá að stýra hópi leikara sem allir hafa leikið persónur sínar áður. Hver leikari virðist þekkja sinn karakter vel og góður tími hefur gefist til að fínpússa skapgerð þeirra og takta. Það skilar sér á tjaldið og Brim er því afskaplega vel leikin. Skemmtilegastar eru persónur þeirra Gísla Arnar Garðarssonar og Ólafs Egilssonar en báðir leika þeir undirmálsmenn kryddaða mikilli kómík og sérstöku fasi. Ég fagna því að ekki er lengur ástæða til að dvelja lengi við hjal um tæknilega úrvinnslu íslenskra kvikmynda. Íslenskar kvikmyndir eru komnar í meistaraflokk hvað útlit og frágang varðar. Fólkið bak við tjöldin hefur staðið vakt sína með sóma við erfiðar aðstæður á sjó og rekur þannig smiðshöggið á vel heppnað verkið. Niðurstaða: Brim er köld og blaut en gerð af ást og hlýju.
Mest lesið Aldrei litið betur út þrátt fyrir alvarlegt slys Lífið „Það er alveg hægt að vinna rifrildið, en þá tapar sambandið“ Makamál Borðar það sem alltaf hefur verið til og léttist og léttist Lífið Ný plata frá Birgi Hákoni: „Ég er ekki lengur þessi gaur nema í tónlistinni“ Lífið Hyggjast halda breytta Söngvakeppni á næsta ári Lífið „Fimm ár af allskonar og hamingjan er enn hér“ Lífið Einfalt og frísklegt útlit fyrir hlaupið Lífið Opna fyrstu umboðsstofuna í eigu leikara Menning Tjáir sig í fyrsta sinn um bróðurmissinn Lífið Ein lausn er að liggja hlið við hlið og fróa sér Lífið Fleiri fréttir Maður þurfti ekki að vera skyggn Melódrama, morð og hæfilega mikið bótox Sunna Gunnlaugs í skugga karlrembu á djasshátíð Alien Romulus: Ungmenna Alien May December: Seint koma sumir en koma þó Sjá meira